واشنگتن پست گزارش میدهد که حکومت سرپرست افغانستان با توجه به نگاه بدبینانه ای که در گذشته نسبت به کمپین های واکسینه پولیو به صورت خانه به خانه داشت، اکنون آن نگاه را برداشته و به صورت جدی این کمپین را دنبال می کنند.
در طول جنگ 20 ساله، طالبان بارها کمپین های ایمن سازی خانه به خانه را ممنوع کرد و به افغانستان کمک کرد تا به یکی از دو کشوری تبدیل شود که ویروس فلج اطفال به طور طبیعی هنوز در آن بومی وجود دارد.
با این حال، دو سال پس از به قدرت رسیدن طالبان، این گروه عملاً تلاش کرده است تا بهترین عملکرد را برای ریشه کن ساختن این گونه بیماری ها داشته باشد.
آنها از وضعیت فعلی که هیچگونه حملات مرگباری متوجه آنها نیست که می توانند به نقاط دور دست کشور دست پیدا کنند، راضی هستند.
حمید جعفری، مدیر برنامه منطقه‌ای ریشه‌کنی فلج اطفال سازمان صحی جهانی گفت: ما اکنون به سراسر کشور دسترسی داریم.
طالبان پس از سال‌ها اخلال در پیشبرد کمپین‌های وزارت صحت عامه و تشدید شک و تردید در مورد واکسین ها، اکنون با چالش‌های مربوط به خودشان مواجه هستند. اما حکومت سرپرست می گوید که به این تلاش ها متعهد است و همبستگی و ائتلاف ناشدنی بین مقامات و کارکنان صحی با بودجه بین المللی نشان دهنده تغییر قابل توجهی در اولویتی است که دولت برای واکسینه کردن افغان ها در برابر فلج اطفال و سایر بیماری های عفونی قرار می دهد.
همانطور که ذبیح الله مجاهد عنوان کرد که این موضوع برای یک اولویت است.
وی معتقد است که که مقاومت طالبان در برابر کمپین واکسینه خانه به خانه در دوران جمهوریت، هرگز ایدئولوژیکی نبود. بسیاری از مخالفت‌های آن پس از آن به وجود آمد که سازمان سیا، به دنبال تعقیب اسامه بن لادن، برنامه جعلی واکسیناسیون هپاتیت را در همسایه پاکستان با هدف جمع‌آوری DNA مشابه با رهبر القاعده اجرا می کرد.
در حالی که مقامات ایالات متحده عنوان کردند که این برنامه هرگز موفق به جمع آوری DNA از ساکنان ابوت آباد جایی که بن لادن بعدها توسط نیروهای دریایی ایالات متحده در سال 2011 کشته شد، نشدند، این در حالیست که تلاش های استخباراتی باعث بی اعتمادی نسبت به واکسیناتورها در سراسر منطقه شد و آنها را در معرض موجی از حملات مرگبار پس از آن قرار داد.
عبدالرحمن احمدی شینواری، یک تن از واکسیناتورها گفت: «از ترس اینکه به ما آسیبی نرسد، جرأت نکردیم برای تشییع جنازه اقوام به روستاها برویم.»
در روزهای اخیر، شینواری در مرز تورخم افغانستان، با همراهی سربازان طالبان مشغول به کار بود. او گفت: «این مایه آرامش است که بتوانم امروز اینجا با این مردان ایستاده شوم و به کار مشغول باشم.»
تغییر عقاید
قاری نجیب الرحمن، که یک تیم واکسیناسیون را در ولسوالی اچین در شمال شرق افغانستان مدیریت می کند، گفت که ادعاهای روستاییان محلی مبنی بر اینکه واکسن ها غیراسلامی هستند و توطئه های غربی می باشند، تقریباً یک شبه پس از تسلط طالبان از بین رفت.
برای اثبات حرفش، برگشت و به یک ایست بازرسی اشاره کرد، جایی که دو نفر از واکسیناتورهایش با حمایت سربازان امارت به کارشان مشغول بودند. از آنجایی که واکسیناتورها، کودکان را در داخل وسایل نقلیه خود واکسینه می کردند، فقط چند ثانیه طول می کشید تا ویال ها را ریخته و دست آنها را با قلم علامت گذاری کنند، هیچ کدام از سربازان مخالفتی از خود نشان ندادند و به جستجوی موتر حامل واکسیناتورها نپرداختند.
فیض الله شینواری، هماهنگ کننده واکسیناسیون در اچین، گفت: «کسانی که معتقد بودند واکسیناسیون در اسلام حرام است، پس از نگاه مثبت طالبان به این موضوع، نظر خود را نیز تغییر دادند.» آنها فکر کردند: «اگر طالبان آن را تایید کند، پس مشکلی نیست.»
کارمندان صحی می‌گویند که طالبان برخلاف گروه داعش هرگز مخالف مصون‌سازی نبوده‌اند، اما در طول جنگ نگرانی‌های عمل‌گرایانه‌تری داشتند که این کمپین‌ها می توانستند پوششی برای جاسوسی باشند.
داوطلبان واکسیناسیون در اچین گفتند که حمایت طالبان از واکسیناسیون منجر به کاهش چشمگیر مخالفت ها در مورد واکسین در دو سال گذشته شده است.
برخلاف طالبان افغانستان، طالبان پاکستانی که با نام تحریک طالبان پاکستان یا TTP نیز شناخته می‌شود، هیچ تردیدی در پذیرش مسئولیت حملاتی که بالای تلاش‌های واکسیناتورها انجام می شود و هدف قرار میدهند، در یک دهه گذشته نشان نداده است. یکی از فرماندهان تحریک طالبان پاکستان که نخواست نامش فاش شود، اظهار داشت که تحریک طالبان پاکستان هنوز افسران پلیس یا سربازانی را که از واکسیناتورها محافظت می کنند، به عنوان اهداف مشروع برای خودشان می دانند. این درحالیست که شبه نظامیان تحریک طالبان پاکستان روز جمعه یک افسر پلیس پاکستانی را که از واکسیناتورها محافظت می کرد در شمال غرب این کشور کشتند.
در پاکستان، بسیاری از واکسیناتورها می گویند که شغل آنها امروز به همان اندازه خطرناک است که قبلا برای همتایان افغانشان بود. برخی معتقدند که این یک توطئه خارجی برای نابارور کردن فرزندانمان است.
پاکستان از حاکمان کنونی افغانستان شکایت دارند که تروریستان را در خاک خود پناه می دهند.
مقامات این کشور ممکن است امیدوار باشند که اخراج افغانها ممکن است بخشی از بار را به دوش افغانستان بیاندازد. اما در میان کسانی که باقی می مانند، افزایش بی اعتمادی به دولت می تواند باورهای غلط را عمیق تر بسازد.
