افغانستان بدون زنان نمی تواند به ثبات برسد!

فوزیه کوفی سیاستمدار افغان معتقد است امسال می تواند سال تاریخی صلح در افغانستان باشد. پایان دادن به جنگ دو دهه ای کنونی برای همه طرف های درگیر مطلوب است. با این حال صلح با طالبان نباید به قیمت حقوق اولیه بشری به ویژه برای زنان افغان که در دهه های اخیر پیشرفت های زیادی کرده اند تمام شود!

خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان توسط جو بایدن در ۱۱ سپتمبر، مذاکرات جاری دولت افغانستان با طالبان را تضعیف می کند و ناامنی را در این کشور عمیق تر می کند، به ویژه اگر سربازان قبل از دستیابی به راه حل سیاسی بلندمدت این کشور را ترک کنند!

فوزیه کوفی می نویسد: شتابزدگی در مذاکرات زنان را در حاشیه قرار می دهد و تمام دستاوردهایی را که در این سالها به دست آورده ایم کنار می گذارد. برای پیشرفت افغانستان، ما به یک روند صلح نیاز داریم که مشارکت معنادار و نه فقط نمادین زنان را در شکل گیری آینده کشور ما تضمین کند!

مطالعات نشان می دهد که نتایج صلح زمانی پایدارتر است که زنان در روند ایجاد صلح مشارکت داشته باشند. این امر به ویژه در مورد افغانستان صادق است.

در سالهای قبل از ۲۰۰۱ که طالبان بر افغانستان حکومت می کردند، زنان حق تحصیل و کار نداشتند. اکنون ما به عنوان وزیر در دولت خدمت می کنیم، جراحی های نجات بخش را انجام می دهیم و سازمان های غیر دولتی بین المللی را مدیریت می کنیم!

در این برهه مهم، من از سازمان ملل متحد  ایالات متحده، اتحادیه اروپا و کشورهای همسایه با منافع در ثبات افغانستان می خواهم که هم بر دولت افغانستان و هم به طالبان فشار بیاورند که حداقل ۳۰ درصد از کرسی ها و انتصابات منتخب خود را در آینده سیاسی برای زنان ذخیره کنند!

علاوه بر این کمک های بین المللی باید مشروط به حمایت از نقش اساسی زنان در سیستم های دموکراتیک افغانستان باشد یک حق اساسی که باید در دستور کار دوحه قرار گیرد!

قدرتهای خارجی باید اطمینان حاصل کنند که امیدهای آنها به کشور من بر اساس زن ستیزی نیست. زنان افغان دستاوردهای بسیاری داشته اند. با  چشم انداز صلح ما نباید شکست بخوریم!
فارن پالیسی
۲۰۲۱/۳۰/۴

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x