افغانستان؛ به کدام طرف…؟

در اواسط ماه آگوست سال گذشته، زمانی که افغانستان تحت حاکمیت طالبان قرار گرفت. شماری از رسانه های مغرض، برخی سازمان های بین المللی، برخی کشورها و برخی ناظران تلاش دیگری را تخریب افغانستان و مردم افغانستان آغاز کرده اند و تلاش کرده اند تری و وهم را در افغانستان منتشر کنند ک تصویری از افغانستان ترسیم کنند که نشان می دهد افغانستان در موقعیت بدی قرار دارد یا به سمت بدی می رود. 

آژانس خبری پژواک در مورد وضعیت امنیتی هفته گذشته گزارش داد. در یک هفته گذشته تنها دو نفر در افغانستان زخمی شده اند. این خبر از وضعیت امنیتی کشوری است که در بیست سال گذشته، حتی در ماه های پایانی جمهوری، تعداد تلفات این کشور به ۳۰۰ نفر رسیده بود.

جامعه جهانی نیروهای تروریستی خود را «حافظ صلح» نامیده بود، اما این صلح بانان (!) در بیست سال نتوانستند امنیت افغانستان را تامین کنند. برعکس، جنگ افغانستان روز به روز خونین شد و بیست سال در کشتار و ویرانی سپری شد. 

اما امروز، طالبان توانسته است تنها در ظرف چند روز صلح را به کشور بیاورد. به جای تبلیغات منفی، جهان باید روی اشتباهات خود تمرکز کند، اشتباهات خود را بپذیرد، از طالبان حمایت کند و قدرت طالبان را تصدیق کند. اما دشمن ناجوانمرد توانایی این شجاعت اخلاقی را ندارد، زیرا در عوض به پروپاگاندا و تبلیغات منفی روی آورده است.

پس از مدت ها، بار دیگر افغانستان توسط یک نظام مستقل، متمرکز و اسلامی اداره می شود. هیچ جزایر قدرت، انکار پذیرش افغانستان، جسارت اراذل و اوباش برای به چالش کشیدن امنیت افغانستان و افغان ها و هیچ شانسی برای تقسیم افغانستان به هیچ دشمنی وجود ندارد.

پس از مدت ها، افغانستان در آستانه داشتن یک ارتش ملی مسلمانان قوی قرار گرفته است. ارتشی که از افغانستان، افغان ها و ارزش های افغان ها دفاع خواهد کرد. بر خلاف 20 سال گذشته، نه غربی‌ها را به خانه هایشان می آورند، نه به خاطر دستور و خوشی بیگانگان می کشند، نه ارزش هایشان را تحقیر می کنند و نه ارزش های بیگانه را بر آنها تحمیل می کنند.

مرزهای افغانستان در برابر نیات شیطانی همسایگانش محافظت می شود. در عرض چند روز مشاهده شد که نیروهای ارتش طالبان به هیچ طرفی اجازه اقدام نادرستی را در خاک افغانستان ندادند.

پس بیست سال، سیاست خارجی افغانستان در راستای منافع افغانستان و ارزش های افغان ها پیش می رود. استراتیژی سیاست خارجی افغانستان مبتنی بر درخواست کشور دیگر نخواهد بود. بلکه استقلال کامل به نفع افغانستان ساخته خواهد شد. هیچ کشور دیگری جرأت نخواهد کرد که به پایتخت، کابل دستور دهد که کاری را انجام دهد یا انجام ندهد.

زنان افغانستان در بهترین وضعیت بیست سال اخیر به سر می برند. او نه در معرض ظلم هولناک کشتن پدر، برادر و پسرش قرار می گیرد و نه از بمباران و یورش می ترسد. تلاش های جدی در حال انجام است تا محیطی واقعاً واجد شرایط برای آموزش و کار شایسته برای آنها فراهم شود.

رسانه ها تلاش خواهند کرد تا وضعیت کنونی را دشوار به تصویر بکشند، اما افغان ها فریب نمی خورند؛ افغان ها می دانند که رویای شان به حقیقت پیوسته است. آری، آرمان های استقلال، آرمان های نظام اسلامی، آرمان های صلح و آرامش و همه این ها آرزوهای بزرگی است که افغان ها ده ها سال است که با فداکاری های بی امان، شهادت، زندان، هجرت و دیگر سختی ها و سختی ها مبارزه کرده اند.

اما علاوه بر این تحولات مثبت، مشکلاتی نیز وجود دارد که برای تبلیغات بر ضد طالبان استفاده می شود،  ببینیم مقصر این مشکلات کیست؟! و چرا از آن به عنوان تبلیغ علیه طالبان استفاده می شود؟

اولین انتقاد مربوط به مشکلات اقتصادی است. اما آیا علت این مشکلات از طالبان نشأت می گیرد یا ریشه در دوران تاریک و فساد ۲۰ سال اخیر دارد؟! در بیست سال گذشته، با وجود هجوم پول بین‌المللی، مشکلات اقتصادی از فروش کودکان، فروش کلیه و خودکشی وجود داشت.

درست است که مسئولیت حل این مسائل اکنون به عهده طالبان گذاشته شده است. با این حال، هر فرد سالمی می داند که راه حل این مشکلات را در یکی دو ماه نمی توان یافت. اعتقاد بر این است که همانگونه که طالبان توانست بر سایر مشکلات ذکر شده فائق آید. به همین ترتیب انشالله این مشکلات برطرف می شود.

اما هدف از این تبلیغات علیه طالبان چیست؟!
شاید آمریکا و متحدانش می خواهند با این تبلیغات، توجه جهانیان را از شکست خود در افغانستان منحرف کنند و دروغ هایی که در مورد ساخت و ساز افغانستان در بیست سال گذشته و کارهایی که در این بیست سال انجام داده اند، مخفی کنند. خرج کردن برای نادیده گرفتن همه اینها، این کمپاین تبلیغاتی را آغاز کرده اند تا نشان دهند که مشکلات اقتصادی افغانستان جاری است.
نن تکی آسیا
۲۰۲۲/۱۳/۰۱