امارت اسلامی و سیاست اقتصاد محور

افغانستان قلب آسیا محسوب می شود و به دلیل موقعیت مرکزی و منابع طبیعی وسیع، جایگاه مهمی در منطقه دارد؛ اما نزدیک به چهار دهه است که افغان‌ها از جنگ‌ها، قتل‌ها، ناامنی‌ها و پناهنده شدن رنج می‌برند، در این مدت نزدیک به دو میلیون نفر شهید و تعداد زیادی زخمی شده‌اند، بسیاری از خانواده‌ها بی‌خانمان مانده‌اند و این دلیلی است که جدا از سایر مشکلات، توسعه اقتصادی نیز پیشرفت نداشت.

اما به فضل الهی و برکت مبارزات بی سابقه ملت افغانستان در سه سال گذشته یک نظام قدرتمند اسلامی در سراسر کشور حاکم است که خوشبختانه نظام نوین اسلامی با سازندگی بر تمام نقاط کشور مسلط است امنیت تامین شده و ناامنی و ناراحتی جای خود را  به شادی و امنیت داده است.

حکومت جدید افغانستان با وجود محدودیت های بین المللی توانسته در مدت بسیار کوتاهی با مواد مخدر و فساد مبارزه کند و در توسعه اقتصادی و ارتقای سکتور خصوصی نیز گام های سریعی برداشته است.

اگرچه جامعه جهانی به دلیل فشارهای غرب و به ویژه ایالات متحده، امارت اسلامی افغانستان را هنوز رسماً به رسمیت نشناخته است. این در حالی است که بسیاری از کشورهای منطقه بر اساس منافع خود تعامل با امارت اسلامی را آغاز کرده اند و این مجموعه روز به روز در حال گسترش است.

بسیاری از کشورها از سیاست اقتصاد محور امارت اسلامی در سطح منطقه استقبال کرده و قول داده اند که از این فرصت استفاده کنند و به نظر می رسد که اکثراً به وعده های خود وفادار هستند، زیرا مشارکت اقتصادی با افغانستان تنها نیازی افغانستان نیست، بلکه آنها هم نیاز دارند تا این مشارکت و رابطه را تقویت کنند.

امارت اسلامی خواستار روابط و تعاملات مثبت با سایر کشورهای جهان و منطقه بر اساس احترام متقابل است و یک سیاست متعادل را انتخاب کرده است. امارت اسلامی نمی‌خواهد که افغانستان میدان جنگ و آزمایش نیرو باشد، بلکه بارها و به صراحت گفته است که می‌خواهد افغانستان نقش اتصال و یکپارچگی را برای اجرای تجارت بین‌المللی و ترانزیت و همچنین پروژه های حیاتی ایفا کند.

کارشناسان بر این عقیده اند که اکنون جهان و به ویژه کشورهای منطقه این مسئله را درک کرده و می خواهند با نظام قانونی امارت اسلامی افغانستان روابط سیاسی و اقتصادی برقرار کنند.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x