امرالله صالح که جاسوس سابق سازمان استخباراتی سی آی ای، معاون اول دولت سرنگون شده جمهوریت و یکی از رهبران جبهه مقاومت بوده و اکنون در دوشنبه، پایتخت تاجیکستان، به سر می برد، پس از نزدیک به چهار سال تلاش، درخواست و گلایه، اکنون به نظر می رسد که از آمریکا و کشورهای غربی کاملاً ناامید شده است. صالح که در این مدت حمایت غرب را جلب نکرد، این بار به سمت یک درباری خالی دیگر چشم دوخته. امرالله صالح و هم رکابان اش در این سال‌ها از فرانسه تا اسرائیل هر دری را زدند تا برای به راه انداختن جنگ و هرج مرج تازه در افغانستان، از کشورهای غربی کمک مالی و دالر دریافت کنند.
تنها دولت‌ها هدف شان نبودند، بلکه با گروه‌های مافیایی، شبکه‌های جنایی، سازمان‌های استخباراتی و حتی صاحبان شرکت‌های اسلحه‌سازی نیز نشست و برخاست کردند، به این امید که از آن‌ها حمایت بگیرند. باوجود این همه تلاش‌ها، اغلب پاسخ‌ها منفی بود. برخی سازمان‌های جاسوسی و گروه‌های جنایی در ابتدا موافقت مشروط نشان دادند، اما پس از مدتی، زمانیکه با ضعف، پراکندگی، فساد مالی و درگیری‌های داخلی گروه صالح مواجه شدند، از همکاری منصرف گشتند. در حقیقت نمی‌خواستند سرمایه و منابع خود را صرف پروژه‌هایی خیالی کنند.
این حالت از یک تا یک و نیم سال ادامه دارد که امرالله صالح و همراهانش در وضعیت سردرگمی مطلق قرار داشته‌اند. در داخل افغانستان، مردم این افراد و اهداف شومشان را به‌خوبی می‌شناسند و نه‌تنها هیچ همکاری نمی‌کنند، بلکه به‌شدت مخالفشان هستند.
از سوی دیگر، دولت کنونی افغانستان با سیاست‌های داخلی حساب شده و مطابق با خواسته‌های عمومی، جایگاه خود را در میان مردم مستحکم کرده است. در چنین شرایطی، هیچ گروهی جرأت ندارد این ثبات را بر هم بزند، زیرا پیامدهای آن برای همه روشن است که در صورت برهم زدن ثبات، چه حالت بر سر خودشان نیز خواهد امد. در عرصه سیاست خارجی نیز حکومت سرپرست افغانستان با رویکردی متوازن توانسته در چهار سال گذشته دستاوردهای مهمی کسب کند. حتی موفق شد که دشمن دیرینه خود، یعنی آمریکا را وادار کند تا در یک نشست رسمی، دولت سرپرست را به عنوان یک طرف مذاکره بپذیرد. همچنین، این حکومت توانسته است فعالیت دیپلماتیک خود را گسترش دهد و ده‌ها سفارت و نمایندگی دیپلماتیک افغانستان را در خارج از کشور تحت کنترل بگیرد.
به تازگی، برای نخستین بار، یک هیئت بلندپایه آمریکایی به کابل سفر کرده و با مقامات حکومت افغانستان به عنوان یک دولت هم سویه گفت‌وگو کرده است. این روند احتمالاً ادامه خواهد داشت و ممکن است سایر کشورهای غربی نیز مسیر مشابهی را در پیش بگیرند.
با توجه به این تحولات، امرالله صالح که امیدش از غرب کاملاً بریده شده، اکنون در تلاش است تا با روسیه روابطی همکاری و دوستی برقرار کند. او اخیراً در شبکه‌های اجتماعی به زبان روسی فعالیت‌هایی را آغاز کرده و تلاش دارد چنین القا کند که نزدیکی افغانستان و آمریکا به ضرر روسیه تمام خواهد شد. اما همان گونه که غرب به او پشت کرد، روسیه نیز به او روی خوش نشان نخواهد داد. او و همراهانش یک بار آزموده شده‌اند و هیچ کشوری حاضر به همکاری مجدد با آن‌ها نیست. علاوه بر این، روسیه از روابط نزدیک امرالله صالح، جبهه مقاومت و داعش آگاه است، بنابراین، هرگز به حمایت از او و گروهش تمایلی نخواهد داشت.
