امنیت، یکی از اساسی‌ترین نیازهای هر جامعه است که نبود آن می‌تواند زندگی را به کام مردم تلخ کند و دستاوردهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی را تحت تأثیر قرار دهد.
افغانستان پس از دهه‌ها جنگ و ناآرامی، اکنون به مرحله‌ای رسیده است که؛ همه از آرامش کامل آن بهره می‌برند. این امنیت، نعمتی بزرگ است که باید آن را درک کرد و برای حفظ و تقویت آن تلاش نمود.
امنیت کنونی باعث شده است که مردم افغانستان بتوانند شب‌ها با خاطری آسوده استراحت کنند و در طول روز به کار و زندگی روزمره خود با کمال اطمینان بپردازند.
شهرها که در گذشته شاهد درگیری‌ها و تهدیدهای امنیتی بودند، اکنون محل رفت‌وآمد آزادانه‌ی مردم هستند. شهروندان بدون ترس به بازارها، مساجد و مراکز کاری خود مراجعه می‌کنند و این همه، حاصل تلاش و بیداری نیروهای امارت اسلامی در حفظ امنیت است.
از دیگر جلوه‌های بارز امنیت کنونی، حضور نمایندگان و مقام‌های خارجی در افغانستان است. برای مثال، اخیراً وزیر خارجه ایران با آرامش خاطر در یکی از هوتل‌های کابل حضور یافت و بدون نگرانی در فضای آرام، صرف غذا کرد و با مقامات امارت اسلامی افغانستان دیدار و گفتگو نمود.
چنین تصاویری گویای آن است که امنیت امروز افغانستان نه تنها برای مردم این کشور، بلکه برای مهمانان و مقامات خارجی نیز اطمینان‌بخش شده است. امنیت پایدار، بستری برای توسعه و روابط گسترده با کشورها است. بدون امنیت، نه تجارت رونق می‌گیرد، نه سرمایه‌گذاری انجام می‌شود و نه کارهای دیگری.
امنیت کنونی افغانستان فرصتی است که باید از آن برای بازسازی و پیشرفت کشور استفاده اعظمی کرد. در کنار تمام این دستاوردها، لازم است مردم افغانستان نیز قدر امنیت موجود را بدانند و برای حفظ آن، مسئولانه عمل کنند.
بی‌توجهی به اهمیت امنیت می‌تواند به تضعیف افغانستان منجر شود. مسئولیت اجتماعی اتباع کشور در رعایت قوانین و همکاری با نهادهای امنیتی، نقش کلیدی در پایداری این آرامش دارد.
در نهایت، امنیت کنونی افغانستان تنها یک دستاورد نظامی یا سیاسی نیست؛ بلکه نعمتی است که همه افراد جامعه باید در حفظ و تقویت آن سهیم باشند. این امنیت فرصتی برای رشد، بازسازی، ترمیم و مرهم زخم‌های گذشته است و با قدردانی، همکاری و وحدت اسلامی و ملی می‌توان آن را به یک اصل پایدار برای آینده‌ی بهتر تبدیل کرد.
نوشته از روزنامه ملی انیس
