اداره سرمفتش ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان (سیگار) از چگونگی مصرف صدها میلیون دالر کمک‌امریکا به افغانستان انتقاد کرده است.
سیگار مقدار این کمک را ۷.۸ میلیارد دالر گفته که در سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۹ از ۱۰۹.۲۴ میلیارد دالر کمک امریکا برای بازسازی افغانستان به مصرف رسیده است.
این پول را وزارت دفاع، اداره توسعه بین‌المللی، شرکت‌های خصوصی سرمایه‌گذاری و وزارت خارجه امریکا در افغانستان هزینه کرده‌اند.
اداره سر مفتش ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان در گزارشی به کانگرس امریکا نوشته که از این مقدار پول، ۲.۴ میلیارد آن به گونه‌ای مصرف شده که از آن استفاده نشده است.
در این گزارش آمده که این پول در ساخت مکتب‌ها، شفاخانه‌ها، زندانها، جاده‌ها، یک هوتل و تاسیسات نظامی هزینه شده، اما این تاسیسات یا از بین رفته یا تخریب شده‌اند.
سیگار در گزارش خود افزوده است که بیشتر تاسیساتی که از آن استفاده نشده مربوط امریکایی‌ها در افغانستان بوده و در هنگام ساخت آن توجه نشده که آیا حکومت افغانستان به آن نیاز دارد یا نه و آیا حکومت این کشور امکانات مالی و توانایی حفاظت از آن را دارد؟
در گزارش سیگار به نقل از جان ساپکو، سرمفتش ویژه این اداره آمده که امریکا مقدار زیادی پول را به کشوری داده که نمی‌تواند به گونه درست از آن نفع ببرد.
آقای ساپکو گفته است: “این یک واقعیت است که از سرمایه‌گذاری و بیشتر تاسیسات استفاده نشده است. این تاسیسات یا ویران شده و یا بدون استفاده ترک شده‌اند.”
در همین حال دواخان مینه‌پال، معاون سخنگوی رئیس جمهوری افغانستان گفته که برای شفافیت بهتر در مصرف کمک‌های خارجی، این کمک‌ها باید از سوی حکومت این کشور به مصرف برسد: “موضع حکومت در این زمینه مشخص است. ما همواره تاکید کرده‌ایم که کمک‌ها باید از سوی حکومت افغانستان به مصرف برسد تا شفاف و موثر باشد و ما به حسابدهی آماده باشیم.”
در گزارش سیگار مشخص شده که از ۷.۸ میلیارد دالر مصرف شده، ۶.۵ میلیارد آن از سوی وزارت دفاع، ۱.۱ میلیارد آن از سوی اداره توسعه بین‌المللی، ۸۴.۸ میلیون از سوی شرکت‌های سرمایه‌گذاری و ۷۹ میلیون آن از سوی وزارت خارجه امریکا به مصرف رسیده است.
دفتر بازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان پیش از این نیز گزارش‌های مشابهی پخش کرده و از نبود شفافیت در مصرف کمک‌های امریکا در افغانستان انتقاد کرده است.
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
