اگر خبرها و گزارش‌ها را سانسور نکنیم با خطر مرگ روبه‌رو می‌شویم

برخی از خبرنگاران که در داخل افغانستان فعالیت دارند، می‌گویند، بدون سانسور از حقایق و رویداد‌ها اطلاع‌رسانی کرده نمی‌توانند. یک خبرنگار محلی در ولایت تخار که نخواست نامش در گزارش گرفته شود، به رادیو آزادی گفت: “خبرنگاران که در داخل افغانستان کار می‌کنند نمی‌توانند رویدادها را طوری شاید و باید و چیزی که عینی است، انعکاس بدهند، زیرا اطلاعات سانسور می‌شود و اگر خبرنگاران خبرها و گزارش‌ها را سانسور نکنند با خطر مرگ روبه‌رو می‌شوند.”

همچنان یک خبرنگار دیگر از شهر کابل که نخواست نامش در گزارش گرفته شود به رادیو آزادی گفت، با گذشت هر روز آزادی بیان در افغانستان در حال محدود شدن است: “سانسور بعضی از خبرها و کار برخی از خبرنگاران و رسانه‌ها از سوی طالبان بیانگر آن است که روز‌به‌روز وضعیت آزادی بیان در افغانستان وخیم‌تر می‌شود، حکومت فعلی اجازۀ درست کار و فعالیت را برای خبرنگاران و رسانه‌ها نمی‌دهد.”

این در حالیست که بیه لی یی، مسئول بخش آسیایی کمیتۀ حفاظت از خبرنگاران (سی پی جی) از حکومت طالبان خواسته تا شرایطی را فراهم کند که خبرنگاران بتوانند آزادانه از چگونگی وضعیت در افغانستان گزارش بدهند. بانو لی یی در یک گفت‌وگو ویژه با صدای امریکا که به روز شنبه نشر شده، همچنان گفته که طالبان باید بازداشت خبرنگاران را فوراً متوقف کنند و برای خبرنگاران خارجی نیز اجازه دهند تا از داخل افغانستان گزارش‌دهی کنند.

او در ادامه گفته که پس از حاکمیت طالبان در افغانستان در آگست ۲۰۲۱، خبرنگاران با مشکلات زیادی روبه‌رو اند. او از این میان به وضع محدودیت‌ها بر رسانه‌ها، بازداشت، خشونت و لت و کوب خبرنگاران اشاره کرده است. ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان به پرسش‌ها در بارۀ این ادعاها پاسخ نداد، اما او پیش از این بارها گفته که آنان متعهد به رعایت آزادی بیان در چوکات شریعت اسلام در افغانستان اند و برخی از خبرنگارانی که بازداشت شده اند، اتهام‌هایشان جدا از وظایف خبرنگاری‌شان بوده است.

مسئول بخش آسیایی کمیتۀ حفاظت از خبرنگاران (سی پی جی) همچنان از کشورها خواسته تا زمینۀ انتقال خبرنگاران افغان را که در کشورهای همسایه در بی‌سرنوشتی بسر می‌برند، فراهم سازند. این در حالیست که رضا پارسا، خبرنگار افغان که در پاکستان بسر می‌برد، می‌گوید، با مشکلات زیادی در این کشور روبه‌رو است:”ویزۀ اکثرخبرنگاران به پایان رسیده و هر لحظه امکان دارد که آنان توسط پولیس پاکستان دستگیر و به افغانستان دیپورت شوند، در کنار آن ما مشکلات اقتصادی داریم در پاکستان امکانات کار کم است و نهادهای “حامی خبرنگاران” دیگر کمک نمی‌کنند، مسئلۀ دیگر آیندۀ فرزندان من است که نمی‌توانند در پاکستان تحصیل کنند.”

محمد جان تمکین، یکی از خبرنگاران افغان و مسئول کمیته فرهنگی انجمن بین‌المللی خبرنگاران پاک‌افغان در پاکستان به رادیو آزادی گفت، بیش از ۲۰۰ خبرنگار افغان در حال حاضر در پاکستان منتظر رفتن به کشورهای مقصد پناهندگی‌شان هستند: “اینجا هم وضعیت بحرانی است، از لحاظ امنیتی مصونیت جانی وجود ندارد و خبرنگاران بی‌سرنوشت هستند، هیچ روزنۀ امیدی برای رسیدگی به کیس‌هایشان وجود ندارد و این مسایل یک کشمکش ذهنی را برای صنف خبرنگاران افغان در پاکستان به وجود آورده است.”

نزدیک به یک ماه قبل سازمان عفو بین‌الملل نیز گفت که از آگست ۲۰۲۱ به این سو آزادی بیان در افغانستان مورد تهدید قرار گرفته، خبرنگاران در افغانستان بازداشت، شکنجه و تهدید و حتی به دلیل گفتن حقایق کشته می‌شوند.موردهایی که سخنگویان طالبان همواره آن‌ها را رد کردند، اما نگرانی و شکایت خبرنگاران و نهادهای حامی خبرنگاران در این باره همچنان پابرجاست. در حال حاضر مرتضی بهبودی، خبرنگار فرانسوی افغانی‌الاصل در بند طالبان است و تا هنوز تلاش‌ها برای رهایی او بی‌نتیجه بوده است.

(رادیو آزادی /۲۹ می ۲۰۲۳)

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x