ایا امریکا افغانستان را به زمین روسیه انداخته است؟

آمریکایی ها از بگرام، بزرگترین پایگاه خود در افغانستان خارج شدند و عقب نشینی نیروهای غربی وارد مرحله نهایی شد. تا روز یکشنبه، یعنی تا روز استقلال ایالات متحده، کمی بیش از هزار سرباز آمریکایی در این کشور باقی می مانند و امنیت فرودگاه کابل و سفارت را تأمین می کنند.

اما با توافق با طالبان، آمریکایی ها باید به طور کلی همه نیروهای نظامی خود را خارج کنند – نقض آن منجر به خرابی کل توافقنامه خواهد شد. بنابراین آمریکایی ها مجبورند تا پیش از 11 سپتمبر – مثل بقیه قوای غربی – این کشور را ترک کنند. فقط ترک ها می توانند بمانند، ایالات متحده از آنها می خواهد (طالبان با این نیروهای این کشور مشکل چندانی ندارند) امنیت فرودگاه کابل را تأمین کنند. از این گذشته، آینده نزدیک آن زیر سوال بزرگی قرار دارد – حتی نهادهای ویژه آمریکایی نیز مطمئن نیستند که این کار تا پایان سال ادامه یابد.
در حال حاضر، واشنگتن در حال مذاکره با کشورهای آسیای مرکزی است، اما نه در مورد استقرار نیروهای آمریکایی، بلکه در مورد یک پناهگاه موقت برای چندین هزار شهروند افغانستان که به آمریکایی ها کمک کردند. یعنی ایالات متحده می خواهد حدود نه هزار نفر از همكاران در تاجیكستان، قزاقستان و ازبكستان پناه بگیرند، كه خود آمریكایی ها عجله ندارند كه آنها را به دنیای جدید انتقال دهند. 
سپس ممکن است ویزای آمریکا یا مجوز اقامت به آنها داده شود یا نشود! ممكن است كشورهای آسیای مرکزی این افراد را بپذیرند – همانگونه كه هم اكنون مرزبانان افغان را می پذیرند كه از مناطق مرزی برای در امان ماندن از حملات طالبان به تاجیكستان و ازبكستان فرار كنند. اما سوال اصلی برای کل آسیای مرکزی – و همچنین روسیه – اکنون این است که در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد و چگونه می توان شرایط را تحت تأثیر قرار داد!

آینده افغانستان نامشخص است. پس از 20 سال اشغال آمریکا و بیش از چهل سال جنگ داخلی، فقط یک چیز روشن است: قدرت در کابل خیلی زود تغییر خواهد کرد. افغان ها باید خودشان کشورشان را اداره کنند – اما چنان تناقض و مشکل در آن جمع شده است که هیچ کسی فرمول جدیدی برای یک افغانستان متحد و آرام را ندارد.
ساختار پیچیده ملی و قبیله ای این کشور کوهستانی، به علاوه پیامدهای اشغال خارجی، بهترین شرایط برای گفتگوهای بین الافغانی نیست. در حالت ایده آل، افغانستان باید فدرال و بی طرف باشد و توسط یک دولت ائتلافی اداره شود – اما این به تلاش و صبر عظیم نیاز دارد، هم از جانب خود افغان ها و هم از طرف نیروهای خارجی.

در میان کشورهای همسایه این کشور، روسیه نفوذ قابل توجهی در افغانستان و همچنین مسئولیت امنیت آسیای مرکزی را دارد. اما برای تأثیرگذاری بر آینده، باید به درستی درک کند که اکنون چه اتفاقی خواهد افتاد.

آمریکایی ها افغانستان را ترک می کنند تا آسیای میانه را ناارام سازند و روسیه را از جنوب درگیر سازند – چنین عملکردهایی در کشور ما چندان کم نیست.
متخصصین عنوان می کنند که عواقب خروج برای آسیای مرکزی فاجعه بار خواهد بود. ازبکستان و تاجیکستان با حمایت از تاجیک های افغان و ازبک اتش جنگ داخلی را روشن خواهند کرد! جلوگیری از ناامنی در مرزهای افغانستان، تاجیکستان و افغانستان و ازبکستان ضروری است! ما باید مرزهای خود را با قزاقستان تقویت کنیم!
طالبان توسط امریکایی سرنگون شدند اما شکست نخورده اند و این غیرممکن بود. انها خیلی زود به عنوان یک قدرت در کابل ظاهر خواهند شد. تشکیل حکومت اینده افغانستان باید به گونه مسالمت امیز صورت گیرد.
ریا نووستی
2021/3/7

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x