سال ۲۰۲۲ میلادی با تمام فراز و نشیب های که داشت خاتمه یافت، سال که در آن برخورد جامعه جهانی با افغانستان بیشر شکل تقابل را داشت و کمتر روحیه همکاری در آن دیده شد. سال ۲۰۲۲ میلادی، سال پر از ماجرا برای افغانستان بود، با آن که امارت اسلامی در جریان سال گذشته عیسوی تلاش کرد تا اندیشه تعامل و همکاری با افغانستان بیشتر شود، مگر سیاست ها و راهکارهایی که توزان در برابر این کشور و نظام حاکم در آن همچنان پا برجا بود و کشور های غربی بیشتر راهکار و برنامه های امارت اسلامی را با نقد و انتقاد دنبال کردند و بیشتر برای تامین رابطه با نظام موجود در افغانستان، شرط و شروط گذاشتند.
امارت اسلامی از آغاز تا انجام در سال ۲۰۲۲ روحیه همکاری با جامعه جهانی را داشت و بیشتر تلاش شد که مشکلات و بی اعتمادی از مسیر تعامل و همکاری حل شود. مگر امریکا و کشورهای متأثر آن که هنوز هم دید کلان راهبردی نسبت به افغانستان دارند، تلاش کردند تا ایده تعامل و همکاری و به همین ترتیب اندیشه های دیگر مطرح شده از سوی امارت اسلامی که بیشتر بر هماهنگی کشور ها غرض رشد، فعالیت های اقتصادی و مقابله با جنایت های سازمان یافته متمرکز بود، نادیده گرفته شد و با تأسف شماری دیگری از کشور ها در این کار زار ضد افغانی دنباله رو امریکا و همنظرانش شدند.
نتیجه این بود که راه تعامل ‹اندیشه مطرح شده از سوی امارت اسلامی› پرچالش و پر مشکل باقی بماند. در جریان سال گذشته نظام جدید در افغانستان در حالی که پایگاه مردمی داشته و با ظرفیت بلند کاری وارد عمل شده است و با آنکه شماری زیادی از کشور ها وارد بحث همکاری و تعامل با آن بودند، مگر هیچ کشوری آن را به رسمیت نشناخت، این کار را نمیتوان یک خلا در وجود امارت اسلامی محاسبه کرد، بل ثابت شد که امارت اسلامی همچنان دنبال اندیشه استقلال خود است و حاضر نیست به بیگانگان باج و امتیاز دهد.
امارت اسلامی بر تعامل و تامین رابطه با کشور ها بر اساس منافع دو جانبه و چند جانبه و حفظ ارزش های ملی و منافع مشروع میان کشور ها تاکید داشته است در حالی که در بحث به رسمیت شناختن امارت اسلامی، امریکا و شماری دیگری از کشورها شرط و شروط را ارائه میدارند و تلاش کرده اند که نظام جدید در افغانستان به حرف های دیکته شده گوش دهد، امری که نظام جدید آن را محال میداند.
در جریان سال گذشته عیسوی کشور های که در پی اهداف راهبردی شان در افغانستان اند بیشتر تلاش کردند که از مسیر سازمان ها و نهاد های جهانی بر افغانستان اعمال قدرت کنند، روند به رسمیت شناختن امارت اسلامی از سوی جامعه جهانی را مختل کردند، رفع ممنوعیت سفر بر سیزده مقام حکومت سرپرست تمدید نشد، کرسی افغانستان در سازمان ملل به امارت اسلامی واگذار نشد، و در آخرین روز های سال گذشته عیسوی، شماری زیادی از مؤسسات و نهاد های کمک رسان به عناوین و بهانه های کاملاً بی بنیاد، فعالیت شان در افغانستان را متوقف کردند.
در کل به جای همکاری، اتهام بندی ها وجود داشت و کار برای تخریب هویت افغانستان و نظام حاکم در آن تند تر بود، آنچه در سال گذشته اتفاق افتاد، نمیتواند بیان کننده برخورد معقول امریکا و غرب در برابر افغانستان باشد. افغانستان در سایه نظام جدید همچنان بر همکاری و همگرایی و تعامل با جهان باور دارد و جهان هم باید با واقعیت های افغانستان که امارت اسلامی یکی از آنها است، برخورد فعال و مثبت داشته باشد، افغانستان یکی از کشور های مطرح در همکاری های منطقه یی و فرا منطقه یی است، این کشور خواستار همکاری با جامعه جهانی است، همکاری که تعریف آن احترام متقابل و عدم دخالت در امور داخلی یگدیگر است.
امارت اسلامی در آینده هم با همین روحیه وارد بحث با جامعه جهانی خواهد شد، در راهکار بین المللی خود امتیاز ده و امتیاز گر نخواهد بود بل بر اساس منافع همه جانبه راه تعامل و همکاری اش را ادامه خواهد داد.
