با پایان حضور نیروهای امریکایی در پایگاه بگرام، بلاتکلیفی همچنان باقیست!

سربازان آمریکایی روز جمعه از پایگاه اصلی نظامی خود در افغانستان (بگرام) خارج شدند و بخشی از مرکز تجارت جهانی را که 20 سال پیش در کشوری که بدون آنها می توانستند به جنگ داخلی سوق پیدا کند، پشت سر گذاشتند.

خروج تدریجی از پایگاه هوایی بگرام به گونه موثر به طولانی ترین جنگ در تاریخ ایالات متحده پایان داد. این در حالی بود که پس از توقف مذاکرات صلح، طالبان حمله خود را به سراسر کشور افزایش می دهند.

پنتاگون عنوان کرد که انتقال و واگذاری بگرام به نیروهای امنیتی افغانستان “نقطه عطف کلیدی” در خروج بود، اما تاکید نمودند که ارتش ایالات متحده هنوز حفاظت از نیروهای افغان را به عهده دارد.

جان کربی سخنگوی پنتاگون به خبرنگاران حاضر در جلسه گفت: “هنوز در انجا حضور داریم.” او جدول زمانی را برای زمان پایان آنها اعلام نکرد.

رئیس جمهور بایدن گفت که خروج نیروها در مسیر درست و صحیحی قرار دارد، اما برخی از نیروهای آمریکایی در ماه سپتمبر به عنوان بخشی از “عقب نشینی منطقی با نیروهای متحد خود” در افغانستان حضور خواهند داشت. 

بایدن روز جمعه، پیش از تعطیلات آخر هفته تعطیلات که روز چهار جولای به عنوان استقلال ایالات متحده نام گذاری شده است، پرسشهای مكرر خبرنگاران درباره جدول زمانی خروج را “منفی” خواند. بایدن گفت: “من می خواهم در مورد مسائل خوشحال کننده صحبت کنم.” “آخر هفته تعطیلات است. من قصد دارم آن را جشن بگیرم. اتفاقات بسیار خوبی می افتد.”

ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان گفت: “ما این عقب نشینی را یک گام مثبت می دانیم. افغان ها می توانند با خروج کامل نیروهای خارجی به ثبات و صلح نزدیکتر شوند.”

سایر افغانها با احتیاط بیشتری اظهار داشتند. جاوید آرمان از ساکنین کابل گفت: “آمریکایی ها باید افغانستان را ترک کنند تا در این کشور صلح برقرار باشد.”

اما وی افزود: “ما در وضعیت دشواری قرار داریم. بیشتر مردم از مناطق خود فرار کرده و برخی از ولسوالی ها سقوط کرده اند. هفت ولسوالی در ولایت پکتیا سقوط کرده و اکنون تحت کنترل طالبان قرار دارند.”

بیش از 3500 نظامی بین المللی در افغانستان کشته شدند. یک دیپلمات غربی در کابل گفت واشنگتن و متحدانش در ناتو “در بسیاری از نبردها پیروز شده اند، اما در جنگ افغانستان شکست خورده اند”.
رویترز
2021/3/7

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x