۲۴ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺩﺭ چنین روزی ﯾﻌﻨﯽ تاریخ 7 ﺍﮐﺘﺑﺮ 2001 ﻣﯿﻼﺩﯼ برابر با 15 میزان 1380، متجاوزین غربی ﺑﻪ ﺭﻫﺒﺮﯼ ایالات متحده ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺗﻤﺎﻡ اصول ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻭ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮﯼ ﺑﺮ ﺣﺮﯾﻢ ﻣﻘﺪﺱ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺎ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﻭﺣﺸﯿﺎﻧﻪ و ظالمانه ای ﮐﺮﺩﻧﺪ. متجاوزین ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ بنا به گفته خودشان، آمده بودند تا انتقام حادثه 9/11 سپتمبر 2001 بودند که برای ما افغانها هیچگاه ﻗﺎﺑﻞ قبول ﻧﺒﻮﺩﻩ، نیست و نخواهد بود. ﺯﯾﺮﺍ ﺍﻓﻐﺎﻥ ﻫﺎ ﺩﺭ این ﺣﺎﺩﺛﻪ نقشی نداشتند ﻭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ. اما ﺑﺎﺯ ﻫﻢ روسای دول ﻭﻗﺖ ایالات متحده ﻭ ﻣﺘﺤﺪین اروپایی اش ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺗﻤﺎﻡ اصول ﺑﯿﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﻮﺟﻮﺩﯾﺖ ﻫﯿﭽﮕﻮﻧﻪ ﺍﺳﻨﺎﺩ و شواهدی، ﺑالای ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ حمله ور شدند.
ایالات متحده برای اینکه بتواند ابتدا تجاوز و سپس ماندن خود را در کشور توجیه کند و خود را از وجهه یک کشور متجاوز به یک کشور صلح دوست و ناجی تغییر بدهد، اهداف و دلایل متنوعی را برای جهانیان عنوان کرد:
پس از سقوط رژیم طالبان، بنا به گفته جهانیان ایالات متحده به کشوری آزاد تبدیل شد کشوری که قرار بود نمونه موفق دموکراسی در خاورمیانه باشد که از سوی اقای بوش و کاندولیزا رایس وزیر وقت امور خارجه امریکا تبلیغ می شد.
دو دهه حضور امریکا نه تنها پروژه ملت سازی در کشور با شکست خورد، نتیجه ای جز بی خانمان سازی مردم و کشتن مردم افغانستان چیز دیگری نبود. حضور نظامی ایالات متحده جنگی پرهزینه برای آمریکا و ملت افغانستان بود. درحال حاضر، پیروز این جنگ طالبان هستند.
ترور و خشونت مخصوصا علیه جوامع اقلیت (شیعیان) به پایان نرسید. حقوق بشر مخصوصا برای زنان و دختران نادیده گرفته شد. ملتی که چندین نسل را در مهاجرت و جنگ سپری کرده است، دیگر امیدی برای بازگشت به وطن ندارد و در نهایت باید گفت، امریکا در افغانستان شکست خورد، حقیقتی که همه چه داخلی و چه خارجی به آن پی برده اند.
