بریکس و افغانستان

چند روز پیش، معاون سخنگوی امارت اسلامی افغانستان، حمدالله فطرت، گفت که آنها رسماً نامه ای به سازمان بریکس ارسال کرده و خواستار مشارکت هیئتی به ریاست معاون اقتصادی ریاست الوزار (ملا برادر) در این جلسه شده اند.

اگرچه افغانستان به طور مستقیم عضو سازمان بریکس نیست، اما امارات اسلامی افغانستان با نگاهی به موقعیت جغرافیایی و استراتژیک افغانستان به خوبی می داند که عضویت افغانستان در این سازمان برای همکاری های بین المللی و پیشرفت اقتصادی مهم است .

در اینجا در این مقاله ابتدا به سازمان بریکس می پردازیم و سپس به بررسی شرایط حضور در این سازمان می پردازیم و سپس به فوائد عضویت و همچنین نگرانی های ناشی از آن اشاره می کنیم: بریکس یک سازمان اقتصادی بین المللی است. این کشور توسط پنج کشور مهم جهان تأسیس شده است: برازیل، روسیه، هند، چین و ساوت افریکا. این سازمان برای تقویت همکاری های بین المللی، پیشرفت اقتصادی و ثبات سیاسی ایجاد شد.

در سال جاری با مشارکت ایران، مصر، اتیوپی، امارات متحده عربی و عربستان، کشورهای موسس آن که چین، روسیه، برازیل، ساوت افریکا و هند هستند نیمی از جمعیت جهان و یک چهارم جی دی پی کل جهان را داراست. جدای از آن، کشورهای عضو سازمان بریکس یک چهارم صادرات جهان را در اختیار دارند و از ستون های مهم اقتصادی جهان به شمار می روند.

به دلایل زیادی عضویت در بریکس برای افغانستان فوایدی دارد و در عین حال خالی از مشکل نیست. اول: بریکس یک سازمان اقتصادی بین المللی است و کشور فقیری مانند افغانستان که به واردات متکی است، بهترین شانس را دارد تا اقتصاد رو به مرگ خود را به عنوان عضوی از این سازمان حفظ کند.

ثانیاً، بریکس برخلاف چارچوب اقتصادی غربی، چارچوبی شرقی است و این چارچوب اقتصادی غرب و نهادها و رویه‌های اقتصادی غرب محور در 20 سال گذشته در اینجا نتیجه نداده است و در این شرایط این چارچوب می تواند برای افغانستان مفید باشد.

سوم: موقعیت استراتژیک و ژئواکونومیک افغانستان می تواند دهلیز خوبی برای کشورهای بریکس باشد و اینکه کشورهای عضو بریکس در اطراف آن واقع شده اند، می تواند جغرافیای خوبی برای حمل و نقل تجاری در نظر گرفته شود.

چهارم: همچنین چین و روسیه که با مقامات فعلی در ارتباط هستند نیز خواهان عدم وابستگی کشور به غرب هستند، بنابراین ممکن است عضویت را تسهیل کرده و از آن حمایت کنند.

اما شرایطی برای این کار وجود دارد؛ اول اینکه امارت اسلامی افغانستان رسماً توسط جامعه جهانی به رسمیت شناخته نشده است، مشارکت افغانستان در بریکس بدون به رسمیت شناختن بین المللی غیر ممکن است و این شرط اولین شرط برای همه روابط بین المللی و خلاصه هر چیز است.

دوم اینکه افغانستان برای خروج از بحران اقتصادی کنونی و دستیابی به رشد اقتصادی ثابت در شرایط کنونی همچنان به کوشش های دوامدار برای عضویت در کشورهای بریکس نیاز است اما اگر پروژه های بزرگی در سکتور معدن، ترانزیت، انتقال انرژی و سایر بخش ها اجرا شود، به زودی می توان آن را انجام داد.

سوم این که ثبات سیاسی و امنیتی برای کشورهای عضو بریکس مهم است، زیرا بدون ثبات و امنیت سیاسی، اقتصاد نمی تواند رشد کند و همچنین اصلاح قوانینی است که رشد اقتصادی و تجار را تسهیل می کند. به عنوان پیش شرط لازم است و این شرط نیز بسیار ضروری است.

اما با وجود این، مخالفت غرب و ایالات متحده نیز مشکل ساز خواهد بود و کوشش خواهند کرد تا این کشور را که 20 سال اشغال کرده بودند را از عضویت در بریکس جلوگیری کنند.

کابل تکی کام

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x