-1024x644.jpg)
در انتخابات 2014، با دخالت جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا، هر دو طرف برنده و بازنده سهم 50 درصدی از دولت را به خود اختصاص دادند. طرف پیروز و افغان ها فکر کردند که برایشان خوب است و گفتند بگذار ببینیم چه میشود!
در انتخابات 2019 هم همین بازی انجام شد با این تفاوت که این بار پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا گفت اگر 50 درصد سهم دولت و پروسه صلح به طرف بازنده داده نشود یک میلیارد دلار کمکی به طرف برنده نمی کند. اینجا هم طرف پیروز و افغان ها گفتند که خوب است، بگذار ببینیم چه میشود!
در توافقنامه صلح دوحه بین آمریکا و طالبان، دولت افغانستان به فراموشی سپرده شد و فرض بر این بود که بدون حضور دولت، توافق دوحه باعث صلح خواهد شد. اینجا نیز این نظر وجود داشت که بگذار ببینیم چه میشود!
زمانی که 600 زندانی طالبان توسط نیروهای آمریکایی بدون موافقت دولت آزاد شدند، افغان‌ها فکر می‌کردند که خوب شد و می‌گفتند بگذار ببینیم چه میشود!
حتی با خروج آمریکایی ها از کشور و تصرف تمام ولایات به جز کابل، اعتقاد قوی این بود که برکت به کشور می رسد و می‌گفتند، بگذار ببینیم چه میشود!
در 15 اگست 2021، زمانی که کابل به دست طالبان افتاد، دولت و افغان‌ها متوجه شدند که آمریکا و طالبان چه می‌کنند! اینجا بود که حکومت افغانستان و جامعه خوابیده بیدار شدند و متعجب بودند که چه شده است؟ اکنون همدیگر را سرزنش می کنند و مثل مگس دو دست خود را به یکدیگر می‌زنند، اما چیزی به آنها نمی رسد.
بگذار ببینیم چه میشود! این مفهوم گاهی اوقات به عنوان شوخی استفاده می شود، اما در واقع جنبه منفی فرهنگ جامعه ما را توصیف می کند. افغان هایی که تا به حمله و شکست نهایی نرسیده باشند، با گفتن بگذار ببینیم چه میشود! خود را فریب می‌دهند.
