روز گذشته موسسه مطالعات صلح پاکستان گزارشی را منتشر کرد که وضعیت امنیتی پاکستان و مشخصا تعداد حملات انتحاری در سال ۲۰۲۳ در این کشور را بررسی کرده است. براساس این گزارش، حملات انتحاری در سال ۲۰۲۳ افزایش ۹۳ درصدی داشته و به همین گونه تلفات بیشتری هم گرفته است. در سال ۲۰۲۲ که وضعیت مشابه را تجربه کرد و شاهد افزایش این نوع حملات بود، ۱۵ حمله انتحاری صورت گرفته بود، اما در سال ۲۰۲۳ تعداد آن به ۲۹ حمله افزایش یافته است. گزارش گفته است که ۴۸ درصد کشتهها و ۵۸ درصد زخمیها را نیروهای امنیتی پاکستان تشکیل میدهند. این گزارش و گزارشهای متعدد دیگر، از جمله گزارش تاریخ ۳۱ می ۲۰۲۳ همین نهاد، نشان میدهد که پس از تسلط طالبان بر افغانستان، فعالیتهای تروریستی در پاکستان بهشدت افزایش یافته است. گزارش ماه می، رشد ۷۳ درصدی حملات انتحاری در این کشور را نشان میداد که تا پایان سال ۲۰۲۳ این روند ادامه یافته و رشد ۹۳ درصدی حملات انتحاری را برای پاکستان رقم زده است.
افزایش ناامنی و حملات انتحاری در پاکستان، دستاویزی برای دولت موقت این کشور خلق کرده است تا با استفاده از آن، مهاجران افغان را تحت فشار قرار دهد. تصاحب ملکیتهای این مهاجران توسط دولت پاکستان و اخراج دستهجمعی آنها، به بهانه مبارزه با تروریسم صورت گرفته است. دولت موقت پاکستان که در ماموریتهایش ناکام بوده، از جمله در تامین امنیت، مدیریت وضعیت اقتصادی و برگزاری بهموقع انتخابات سراسری، برای انحراف افکار عامه ماهها بهصورت گسترده علیه مهاجران افغان تبلیغ کرد تا اذهان مردم را برای چنین خروجی آماده سازد. با این حال، مهاجران افغانی که در پاکستان زندهگی و کار میکنند و یا آنهایی که از این کشور بهعنوان دهلیزی برای مهاجرت به کشورهای غربی استفاده میکنند، هیچکدام امنیت پاکستان را به مخاطره نمیاندازد. اگر افغانی در چنین وقایعی دست داشته باشد، بدون شک محصول خود دولت پاکستان است. این دسته افراد شامل دو دسته میشوند: کسانی که در مدارس دینی این کشور آموزش (به شمول آموزش ساخت ماین و حمله انتحاری) میبینند و کسانی که با برنامههای ارتش و استخبارات پاکستان زیر نام طالبان تربیت شدهاند.
حمله انتحاری که ابتکار عمل آن در افغانستان به دست طالبان است و این گروه کندک رسمی انتحاری دارد، از پاکستان وارد افغانستان شده است. طالبانی که خود را انتحار میکنند و یا انتحار کردهاند، اکثرا ساخت ماین و طرق استفاده از آن را در مدارس دینی پاکستان آموزش دیدهاند. آنها در همین مدارس شستوشوی مغزی شدهاند تا برای ترکاندن خود و انسانهای بیگناه دیگر آماده شوند.
بر کسی پوشیده نیست که تحریک طالبان افغان (حامیان اصیل تحریک طالبان پاکستان) توسط دولت و ارتش پاکستان ساخته شد، تجهیز گردید، آموزش دید و به میدان فرستاده شد. وقتی این گروه شکست خورد، باز هم به مناطق قبایلی پاکستان پناه برد. در همانجا با دخالت و مدیریت دولت پاکستان دوباره جان گرفت و از نو تجهیز شد و به میدان خونین افغانستان فرستاده شد. حالا که یک عضو طالبان افغان خود را در دیره اسماعیلخان پاکستان انفجار داده و یا تیتیپی از خاک افغانستان و نیروهای طالبان افغان برای حمله بر نیروهای امنیتی پاکستان استفاده میکند، باید پالیسیسازان و مجریان سیاست پاکستان را به این تفکر وادارد که رویکرد خود در قبال کشور و منطقه را تغییر دهند. گزارش تازه موسسه مطالعات صلح پاکستان هم نشان میدهد که بیشترین حملات در ایالت خیرپختونخوا و پس از آن در ایالت بلوچستان صورت گرفته است. در این دو منطقه، طالبان افغان پیش از تسلط مجدد بر افغانستان، پایگاه و مخفیگاه داشتند. شورای کویته در مرکز بلوچستان و شورای پشاور در خیرپختونخوا، اصلیترین هستههای رهبری طالبان را تشکیل میدادند.
پاکستان اگر به پالیسیهای امنیتی کنونی خود ادامه دهد، بیش از این ناامن خواهد شد و گزارشهای بعدی همچنان از افزایش حملات انتحاری و انفجاری خبر خواهد داد. با سیاست مدرسهسازی خارج از کنترل دولت در مناطق قبایلی و حمایت از تروریسم، نمیشود با تروریسم مبارزه کرد. این مدارس که آشکارا جنگجویان انتحاری و غیرانتحاری آموزش میدهند، دانشآموزان را شستوشوی مغزی میکنند و روشهای ساخت و استفاده ماین را یاد میدهند، باید تحت نظارت و کنترل قرار بگیرند و یا کاملا بسته شوند. دولت پاکستان هم تجارت تروریسم و انتحاری را پایان دهد.
هشت صبح