از زمان تأسیس پاکستان، این کشور همواره روابط خود را با افغانستان بر اساس عمق استراتژیک خود حفظ کرده و تلاش داشته است که همسایه‌ای ضعیف در افغانستان داشته باشد. در چهار سال گذشته، این کشور تلاش کرده است که ناکامی‌های امنیتی خود را با این توجیه توضیح دهد که حملات به اهداف نظامی توسط گروه‌های مسلحی انجام می‌شود که به ادعای آن‌ها، امارت اسلامی در افغانستان پناهگاه‌هایی برای این گروه‌ها در سمت دیگر مرز دیورند ایجاد کرده است.
مقامات پاکستانی و نمایندگان این کشور در سازمان‌های بین‌المللی همچنین افغانستان را متهم کرده‌اند که از گروه‌های مسلح ضد پاکستان حمایت می‌کند.
منیر اکرم، نماینده دائم پاکستان در سازمان ملل، گفته است: «متاسفانه، علاوه بر مبارزه با داعش، مقامات کابل نتواسته‌اند تهدیدهایی که توسط شبکه القاعده، تی تی پی و گروه‌های بلوچ مسلح ایجاد می‌شود، که در حال حاضر در افغانستان هستند، کنترل کنند. تحریک طالبان پاکستان با ۶ هزار جنگجو، بزرگ‌ترین گروه مسلحی است که از افغانستان فعالیت می‌کند.»
اگرچه سیاست پاکستان در قبال افغانستان سیاست تخریبی است، اما در چهار سال گذشته این سیاست با مخالفت شدید روبرو شده است.
تحلیلگران مسائل سیاسی می‌گویند که پاکستان افغانستان باثبات را به ضرر خود می‌داند و به همین دلیل همیشه سیاست تضعیف دولت‌های افغانستان را در پیش گرفته است.
شهسوار سنگروال، تحلیلگر سیاسی می‌گوید: «پاکستان همیشه سعی می‌کند افغانستان را بدنام و آن را به عنوان یک کشور تروریستی معرفی کند. آن‌ها می‌خواهند مشکلات خود را به افغانستان نسبت دهند؛ اکنون در پاکستان جنبش‌های آزادی‌خواه بلوچ در حال شکل‌گیری است و تی تی پی تهدید بزرگی برای آن‌ها به شمار می‌رود. تهدیدهایی که آن‌ها با آن مواجه هستند و نیروهای امنیتی‌شان کنترل آن‌ها را از دست داده‌اند، به همین دلیل تلاش می‌کنند که نشان دهند ناامنی‌های جاری در پاکستان ناشی از افغان‌هاست.»
واحد فقیر، تحلیلگر مسائل سیاسی می‌گوید: «نظر من این است که تنش‌ها بین افغانستان و پاکستان همچنان ادامه خواهد داشت و پایدار خواهد بود. پاکستان همیشه سعی خواهد کرد که مشکلات و ناکارآمدی‌های خود را به افغانستان نسبت دهد. به همین دلیل، دولت افغانستان باید آماده باشد که این مشکل بلندمدت است و تا زمانی که امنیت در پاکستان برقرار نشود، این مشکل همچنان ادامه خواهد داشت.»
برخی دیگر بر این باورند که اگر پاکستان از موضع تاریخی خود عقب‌نشینی کند و سیاستی مبتنی بر اصول بین‌المللی در پیش گیرد، روابط آن کشور با افغانستان ممکن است به وضعیت عادی برگردد.
عزیز معارج، تحلیلگر سیاسی می‌گوید: «موضوع اصلی این است که از زمان تأسیس پاکستان، این کشور همیشه تلاش کرده است که در افغانستان حکومتی دست‌نشانده بر اساس منافع خود داشته باشد. آن‌ها حکومتی را که استقلال داشته باشد و با پاکستان رقابت کند، تضعیف و ناامن می‌کنند و با مخالفان خود همکاری می‌کنند تا دولت مورد نظر خود را به قدرت برسانند.»
این درحالیست که امارت اسلامی نیز در چهار سال گذشته سیاست پاکستان را به چالش کشیده و سیاست جاری این کشور در قبال افغانستان را به ضرر هر دو کشور دانسته است.
مطلبی از شمشاد نیوز
