زمانی که در سال 2001 آمریکایی ها بر خلاف تمامی قواعد و موازین عقلانی و بین المللی به افغانستان حمله کردند و نظام اسلامی را ویران کردند و کشور را توسط عده ای نالایق و زودباور اشغال کردند، از آن روز به بعد این کشور مورد حمله همه جانبه قرار گرفت و دروازه های ویرانی در کشور گشوده شد.
در آغاز تهاجم اکثر اماکن عمومی کشور، رادارها، طیاره ها و هلیکوپترها، سلاح های بزرگ و میدان های هوایی را بمباران کردند که تقریباً همه چیز ویران شد و مدتی با مجاهدین امارت اسلامی جنگیدند که بسیاری از افغان های بی گناه ما شهید شدند.
زمین افغانستان را به آتش کشیدند، به مردم مظلوم حمله کردند، هزاران قریه را ویران کرد و صدها هزار افغان مظلوم، شهید، بیوه، یتیم و مجروح شدند. می توان گفت که غم های بی شماری را به خانه های هر افغان آوردند.
علاوه بر جنگ نظامی، آمریکایی ها و کشورهای شریک آنها جنگ فکری و فرهنگی خود را نیز به شدت ادامه دادند و از تمام امکانات خود برای گمراه کردن افغان ها استفاده کردند. بسیاری از تلویزیون ها، رادیوها، مجلات، روزنامه ها، وب سایت ها و صفحات در رسانه های اجتماعی برای گمراه کردن افغان ها استفاده شد.
کار برای تحمیل یک سیستم سکولار بر افغان ها آغاز شد. انتخابات جعلی راه انداختند، سکولارهای آموزش دیده خارجی را به کشور فرستادند، کمونیست های قدیمی را به بردگی وادار کردند و میلیاردها دالر به افغانستان فرستادند تا رژیم خود را بسازند. نهادهایی به نام های مختلف به افغانستان فرستاده شده اند تا افغانستان را مستعمره خود کرده و از طریق آن بر کل آسیا حکومت کنند.
در طول 20 سال اشغال، موارد زیر رخ داد؛ انحراف فکری و سیاسی، فاحشه گری، بازار آزاد و سود، تبعیض قومی و مذهبی، رسانه های فاسد و مبتذل، سکولاریزم و بی دینی، مفاسد اخلاقی و اداری، ترویج سنت های غربی، بی احترامی به علما و متدینین، توهین به شعائر مقدس و مذهبی، بی اعتبار ساختن علوم شرعی و دینی و ماتریالیسم.
وظیفه همه ماست تا همانطور که آمریکا را از کشور اخراج کردیم، آمریکایی گری را نیز از کشور حذف کنیم و به کمک نظام حاکم فعلی‌مان با شجاعت فراوان مبارزه کنیم و طرح و برنامه داشته باشیم.
