تغییر سیاست های پاکستان در قبال طالبان

در آگست 2021، بلافاصله پس از خروج کامل نیروهای آمریکایی از افغانستان، عمران خان، که در آن زمان نخست وزیر پاکستان بود، از طالبان به دلیل «شکستن زنجیرهای بردگی» تقدیر کرد. فیض حمید، در آن زمان رئیس استخبارات (ISI) پاکستان، از کابل بازدید کرد و به رسانه‌ها گفت که «همه چیز درست خواهد شد». او به مردم پاکستان اطمینان می‌داد که پیروزی و بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان به پاکستان کمک می‌کند تا گروه های افراطی مذهبی و ملی‌گرا را مهار کنند، مانند آنچه از جنبش جدایی‌طلبان بلوچ ناشی می‌شود. با این حال، در نامبر 2023، انورالحق کاکر، نخست وزیر موقت پاکستان، ادعا کرد که افزایش تروریسم در پاکستان پس از سال 2021 به حمایت مستمر طالبان افغانستان از گروه هایی مانند تحریک طالبان پاکستان (TTP) مرتبط است.

در حالی که طالبان افغانستان ادعاهای پاکستان را رد می کند، بیانیه آقای کاکر نشان دهنده تیرگی غیرمنتظره روابط بین دو کشور است. اخراج میلیون ها افغان از پاکستان نشان دهنده روابط تیره میان دو طرف می باشد. در اوایل ماه اکتبر، دولت پاکستان اولتیماتومی را به همه خارجی‌های غیرقانونی و بدون اسناد صادر کرد که تا اول نومبر پاکستان را ترک کنند که عمدتاً مهاجران افغان را هدف قرار دادند. این مسئله به طور گسترده به عنوان یک تصمیم سیاسی تلقی می شد که به دلیل تمایل اسلام آباد برای تحمیل بار اقتصادی بیشتر بر کابل به دلیل ناتوانی و عدم تمایل ظاهراً کابل برای مقابله و از بین بردن تحریک طالبان پاکستان، دولت اسلامی- خراسان (IS-K) و گروه های متعدد جدایی طلب بلوچ که همگی از حمایت طالبان برخوردار بوده اند، می باشد.

تحریک طالبان پاکستان در چند سال گذشته چندین حمله را در پاکستان انجام داده است، درست مانند داعش، که حملات بسیار پیچیده آن شامل حمله ای بود که در ماه جولای 2023 منجر به کشته شدن 54 نفر شد و گروه های جدایی طلب بلوچ، فعال در شورش های طولانی مدت علیه حکومت پاکستان در بلوچستان، از لحاظ تاریخی پناهگاه هایی در داخل افغانستان پیدا کرده اند. به نظر می‌رسد سیاست‌گذاران پاکستانی معتقدند که افغانستان از عناصر ضد پاکستانی استقبال بیشتری کرده است و طالبان را در این امر مقصر می‌دانند.

یکی از مقامات وزارت داخله پاکستان به شرط ناشناس ماندن هویتش اظهار داشته است که: “همه گروه‌های مستقر در افغانستان فقط پاکستان را هدف قرار می‌دهند. داعش فقط یک بار در افغانستان به چین و روسیه حمله کرد. اما پاکستان از زمان خروج آمریکا هم در داخل افغانستان و هم در داخل مرزهای خود مورد حمله قرار گرفته است. اشاره این مقام به حملات داخل پاکستان و همچنین بر سفارت پاکستان در کابل در دسمبر 2022 بود که داعش مسئولیت آن را بر عهده گرفت. این گروه شبه نظامی همچنین مسئولیت یک بمب گذاری انتحاری در وزارت امور خارجه در کابل در ماه جنوری 2023 را بر عهده گرفت، در روزی که یک هیئت چینی قرار بود با طالبان در منطقه گفتگو کند. پیش از این در سپتمبر 2022 نیز حمله انتحاری به سفارت روسیه در کابل انجام داده بود که در نتیجه آن دو دیپلمات روس کشته شدند.” این مقام وزارت خارجه در ادامه اشاره می کند که پناهجویان افغان به عنوان کانالی برای نفوذ گروه های تروریستی عمل می کنند تا حملاتی را در این کشور تدارک ببینند.

آیا پاکستان همچنان مایل است طالبان را به خاطر شکستن زنجیرهای بردگی تبریک بگوید؟ آیا مایل است شکست شدید سیاست بسیار معیوب خود در حمایت از گروه‌های شبه‌نظامی اسلام‌گرا در طول دهه‌ها را در نظر بگیرد و از آن درس بگیرد و در واقع همان هیولایی را که اکنون می‌خواهد آن را نابود کند، فربه کند؟ برای مهار طالبان، پاکستانی باید طالبان را همان طور که هست ببیند: یک گروه شبه نظامی اسلام گرا که بخشی از یک شبکه افراطی جهانی است که نه تنها پاکستان بلکه سایر کشورهای منطقه از جمله چین و روسیه را نیز تهدید می کند. ارتباط با طالبان با توجه به اینکه اکنون طالبان به رسمیت شناخته شده، بهترین کاری که پاکستان می تواند انجام دهد این است که با چین و روسیه برای تحت فشار قرار دادن طالبان برای لغو حمایت خود از سایر گروه های شبه نظامی هماهنگ شود. سیاست کنونی آن برای مجازات افغان‌ها در پاکستان از طریق اخراج، نه تنها یکی از بدترین بحران‌های بشردوستانه را ایجاد می‌کند، بلکه از تحریک طالبان پاکستان حمایت خواهند کرد و از پاکستان انتقام خواهند گرفت.

هیمال مگ

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x