تقدیر از حملات انتحاری به رسیدن خواست‌های‌ طالبان کمک نمی‌کند!

نیویارک تایمز در مورد حمایت طالبان از خانواده‌های بمب‌گذاران انتحاری نوشته و افزوده‌ که طالبان با این اقدام در تلاش بازنویسی تاریخ هستند.

نیویارک تایمز در این مطلب داستان مردی به نام حسین را که در یک حمله انتحاری در روز ۳۱ مارچ ۲۰۱۷ میلادی در کابل زخمی شد، نوشته است.

در آن حمله حدود ۱۵۰ نفر کشته شدند.

در این مطلب به نقل از حسین آمده که طالبان به جای عذرخواهی از افغانان، به یاد بمب‌گذاران انتحاری تجمعاتی برگزار می‌کنند.

اشاره حسین به جلسه هفته گذشته بود که در آن سراج‌الدین حقانی سرپرست وزارت داخله طالبان به خانواده‌های بمب گذاران انتحاری که طالبان آنان را استشهادی و یا فدایی می‌دانند، کمک کرد.

نیویارک تایمز در این مطلب نوشته که برگزاری مراسم یادبود از بمب‌گذاران انتحاری نشان می‌دهد که طالبان از یک سو می‌خواهند خانواده‌های بمب گذاران انتحاری که از پسران و برادران خود به عنوان سلاح استفاده کرده‌اند دلجویی کنند، از سویی هم می‌خواهند در تاریخ جنگ ثبت کنند که بمب‌گذاران انتحاری بزرگ‌ترین قربانیان هستند.

نیویارک تایمز نوشته با این کار طالبان تلاش کردند تا نقش بمب‌گذاران انتحاری را حرفه‌ای کنند.

در این مطلب همچنین نوشته شده در حالی که طالبان می‌خواهند جهان آنان را به رسمیت بشناسد، تقدیر از حملات انتحاری که تروریزم نامیده می‌شود، به رسیدن خواست‌های‌شان کمک نمی‌کند.

اگرچه طالبان ادعا کردند که هدف حملات انتحاری آن‌ها نظامی بوده، اما بیشتر حملات منجر به تلفات غیرنظامیان نیز شده‌است.
نیویارک تایمز
۲۰۲۱/۲۴/۱۰

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x