‍ جان باختن ۴۶۰ کودک در شش ماه نخست سال جاری در افغانستان

 به نقل از طلوع نیوز، صندوق پشتیبانی از کودکان سازمان ملل متحد یا یونیسف می‌گوید که در شش ماه نخست امسال بیش از ۴۶۰ کودک در نتیجه خشونت‌ها در افغانستان جان باختند.

این نهاد اوضاع کنونی کودکان را هم نگران کننده می‌داند و تاکید می‌ورزد که مصونیت و حفاظت از کودکان باید اولویت کاری در بخش‌های کار حکومت باشد.

به گفته یونیسف، کودکان در برابر مواد منفجر ناشده برجا مانده از جنگ آسیب پذیر استند.

سمنتا مورت، مسوول صندوق پشتیبانی از کودکان سازمان ملل متحد گفت: «ما در باره کودکانی که در نتیجه وسایل انفجاری امسال جان باخته اند نگران استیم. جان باختن حتی یک کودک سخت اندوه آوراست، باید هر شهروندن تلاش کند تا از کودکان محافظت شود.»

همزمان با این، دیده‌بان حقوق بشرخواهان کمک‌های بی‌درنگ برای بهبود اوضاع کودکان در افغانستان است.

هیدر بار، عضو سازمان دیده‌بان حقوق بشر، گفت: «ما  از اوضاع کودکان در افغانستان خیلی نگران استیم. در حال حاضر اوضاع در این کشور خوب نیست و  در حال بدتر شدن است .اما مساله‌یی که بیشتر ما را  متاثر می‌سازد گرسنگی و سو تغذیه است. سه اعشاریه یک میلیون کودک در افغانستان به سوء تغذیه دچار شده‌اند که به گفته سازمان ملل یک میلیون آنان با خطر مرگ روبرو استند».

چندین دهه نبرد در افغانستان، روند زنده‌گی بسیاری از باشنده‌گان کشور، از خورد تا بزرگ، را دگرگون ساخته است.

جنگ افغانستان، به گونه مستقیم و غیرمستقیم حتا بر کودکان پیش از تولد اثرهای زیان باری داشته که در برخی رویدادها حتا به معلولیت آنان انجامیده است.

در کنار نبردها، سال‌هاست که فقر اقتصادی هم از مسایلی بوده که سبب شده است تا کودکان ناگزیر به کارهای شاقه رو بیاورند و از نعمت آموزش و پرورش به دور بمانند.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x