یاسین ضیاء، که رهبری جبهه آزادی را بر عهده دارد، این‌بار در نشست ویانا، در کنار احمد مسعود، رهبر جبهه مقاومت، شرکت کرده است. در کنار واکنش‌های متفاوت به این نشست، حضور یاسین ضیاء نیز با تحلیل‌ها و تفسیرهای مختلفی همراه شده و از زوایای گوناگون بازتاب یافته است.
پیش از این، میان جبهه مقاومت و جبهه آزادی بر سر افراد بانفوذ اختلافاتی وجود داشت. جبهه آزادی برخی افراد را به عنوان جاسوس در داخل جبهه مقاومت گماشته بود تا چهره‌های مهم را جذب کرده و به سمت خود بکشاند. از جملهٔ این موارد، جاسوسی قاری عیسی محمدی در درون جبهه مقاومت است که پیش‌تر فایل‌های صوتی از مکالمات او با عبدالستار حسینی را منتشر کردیم.
پشت پرده، اختلافات بسیاری میان این دو جبهه وجود داشته است. اما حضور مشترک احمد مسعود و یاسین ضیاء در نشست ویانا – که در اصل یک نشست تبلیغاتی به شمار می‌رود – بیشتر به این منظور است که خود را در برابر سازمان ملل و دیگر نهادها به‌عنوان جریان‌های متحد نشان دهند و در نشست چهارم دوحه از حذف شدن جلوگیری کرده و به‌عنوان یک جناح سیاسی پذیرفته شوند. با این حال، اختلافات میان آن‌ها عمیق است و قادر به نمایش اتحاد واقعی نیستند.
حضور یاسین ضیاء در نشست ویانا با انتقادات گستردهٔ فعالان شبکه‌های اجتماعی روبه‌رو شده است. بسیاری از کاربران سوابق گذشتهٔ او را زیر سؤال برده، مصاحبه‌ها و موضوعاتی دربارهٔ ناکامی‌هایش را مطرح کرده و اتهامات مختلفی علیه او وارد کرده‌اند.
برخی از فعالان اجتماعی او را خائن، مزدور، چاپلوس، وحشی و فردی غیرقابل اعتماد خطاب کرده‌اند. برخی دیگر حضور او را در نشست وین تلاش برای احیای چهره‌های خائن حکومت جمهوری سقوط‌کرده دانسته و او را متهم کرده‌اند که بیرق جبهه مقاومت را به دستور حمدالله محب و اشرف غنی کنار گذاشته است. پیش از این نیز، ضیاء همواره به نزدیکی با محب و غنی و چاپلوسی از آنان متهم شده بود.
ویس برمک، وزیر داخلهٔ پیشین، نیز پیش‌تر در مصاحبه‌ای یاسین ضیاء را متهم کرده بود که در زمان معاونت شورای امنیت، تمام روز را به چاپلوسی، توطئه‌چینی و نفاق‌افکنی می‌پرداخت و در پشت پرده به تخریب افراد مشغول بود.
برخی فعالان اجتماعی نشست وین را تنها یک نشست نظامی بین دو جبهه توصیف کرده‌اند. به گفتهٔ آنان، گزارش‌هایی که از سوی این دو جبهه منتشر شده، نشان می‌دهد که این نشست تنها متعلق به دو نفر است و نمایندهٔ تمام مردم افغانستان نیست. آنان این گردهمایی را فاقد مشروعیت مردمی دانسته و تأکید کرده‌اند که این نشست تلاشی برای حل یک بحران ملی نبوده است.
