خروج نیروهای آمریکایی در افغانستان شبیه تاریخ مداخله شوروی در این کشور است!

با توجه به حوادث اخیر در افغانستان همچون دستاوردهای ارضی و کنترل طالبان، حمله به فرودگاه کابل و خروج نیروهای آمریکایی در ماه آگست گذشته، پرداختن و بحث درباره این رویدادها بسیار مهم است!

شباهت های شگفت انگیز و نگران کننده ای بین استراتژی ها و تاکتیک های نظامی شوروی و آمریکا در افغانستان وجود دارد!

به عنوان مثال مشارکت ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی از علاقه به حفظ یک سیستم سیاسی خاص ناشی می شد: در حالی که ایالات متحده تلاش می کرد با تروریسم مبارزه کند و افغانستان را از تبدیل شدن به یک دولت اسلامی نجات دهد، اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۷۹ در حمایت از دولت کمونیستی افغانستان که توسط چریکهای مسلمان ضد کمونیست یا مجاهدین مورد مخالفت قرار گرفته بودند مداخله کرد!

اتحاد جماهیر شوروی اشغال افغانستان را در سال ۱۹۷۹ آغاز کرد، اما مانند سرنوشت ایالات متحده شوروی چاره ای جز خروج نیروهای خود از افغانستان در سال ۱۹۸۹ نداشت!

این امر از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا به نظر می رسد که ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی نتوانستند اهداف خود را در افغانستان به انجام برسانند و این نشان می دهد که حتی قدرتمندترین کشورها نیز ممکن است آنقدرها که به نظر می رسد قدرتمند نباشند!

اتحاد جماهیر شوروی چازه ای جز خروج نیروهای خود از افغانستان نداشت. به همین ترتیب دخالت ایالات متحده در افغانستان امسال توسط بایدن پایان یافت، زیرا رئیس جمهور با اشاره به قتل اسامه بن لادن گفت: “ما در آنچه که بیش از یک دهه پیش در افغانستان برنامه ریزی کرده بودیم موفق شدیم!”

جنگ با تروریسم مطمئنا سطح همکاری های بین المللی در تلاش های جهانی ضدتروریسم را افزایش داد. با این حال هزینه های زیادی هم از نظر مالی و هم از نظر جان باختگان به همراه داشت!

اما این بدان معنا نیست که تروریسم به پایان رسیده است. واضح است که هنوز نیاز به حفظ تلاش های ضدتروریستی وجود دارد، اما به گفته رئیس جمهور بایدن برای انجام این کار نیازی به جنگ زمینی نیست!

شاید راههای دیگری نیز وجود داشته باشد که بتوان به جنگ خود علیه تروریسم ادامه داد، اما با هزینه و تلفات کمتر!
دیلی فری پرس
۲۰۲۱/۱۲/۱۰

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x