شما بهتر می دانید که جنگ های کوچک فیزیکی یا اقتصادی در دنیا فقط برای جنگ فکری است. جنگ فکری جنگ اصلی است و جنگ های دیگر فرع بوده و ماهیت دیگری دارند.
غرب به رهبری امریکا تحت عنوان این جنگ فکری (ایدئولوژیک) جنگ های مختلفی را در جهان تحت لوای ناتو به راه انداخته است. هدف یکی است، اما راه ها متفاوت است.
مدتی است مردم در کشورهای مختلف از خواب بیدار شدند و به نام اصلاحات حکومت های خود را سرنگون کردند. به عنوان مثال: تونس، مصر، لیبی، سوریه و غیره. اما در هر کشوری سیاست‌های متفاوتی به مردم داده شد.
این روند در اعراب بسیار سریع بود، لیبی یکی از کشورهایی بود که امریکا در آن جنگی را علیه دولت دشمن به نام داعش آغاز کرد و این کشور زیبا را ویران کرد.
بیایید به این وضعیت در نوشته یک سیاستمدار و نویسنده آمریکایی، جان پل لئونارد نگاه کنیم. جان پل لئونارد می گوید:
بر کسی پوشیده نبود که سیا آشکارا و فعالانه با شورشیان لیبی برای سرنگونی معمر قذافی همکاری می کرد و اینکه اوباما دستور حملات هوایی علیه دولت لیبی را صادر کرد.
این شبه نظامیان عراقی که از حمایت امریکا برخوردار بودند، همگی افرادی بودند که بعداً داعشی شدند و تا آخر مورد حمایت امریکا قرار گرفتند.
شورشیان لیبی با کمک اطلاعات و پشتیبانی هوایی امریکا و ناتو، قذافی را دستگیر کردند و در کوچه او را اعدام کردند.
این افراد که در لباس نظامی رسمی بودند، گفتند که آنها مبارزانی هستند که برای ایجاد یک لیبرال دموکراسی در لیبی می جنگند.
به دلیل جنگ تحت حمایت ایالات متحده و ناتو، لیبی بر اساس شاخص توسعه انسانی سازمان ملل در سال ۲۰۱۰ دارای بالاترین استاندارد زندگی در بین کشورهای آفریقایی بود. اما اکنون در کشور لیبی هرج و مرج وجود دارد، و در آنجا خشونت به شکل گسترده وجود دارد.
پس از سرنگونی قذافی، تمامی تسلیحات لیبی به سرقت و غارت رفت، این تسلیحات به صورت گسترده توسط داعش به سوریه ارسال شد و موشک های ضد تانک و ضدهوایی از طریق ترکیه به سوریه قاچاق شد.
به هر حال لیبی که اکنون در حال بازگشت به حالت عادی است، باید دامن غرب را رها کند و اندیشه (فکری) را اتخاذ کند بزرگ باشد.
این فقط برای لیبی نیست، امریکا به همین منظور این پروژه ها را با نام داعش در کشورهای دیگر نیز آغاز کرده است، کشورها در شعله های جنگ می سوزند، به نام بازسازی به جنگ فکری می پردازند و در نهایت به هدف خود می رسند.
اما افغانستان مثل دیگر دنیا نیست، افغانستان هیچ وقت عقاید و اختیارات دیگران را نپذیرفته است. همانطور که اربابان آنها شکست خوردند و فرار کردند، بردگان آنها نیز همین گونه میشوند.
