داعش؛ پروژه یی برای ایجاد اختلافات ذات‌البینی در افغانستان

عصر حاضر که یک زمان پر از تلاطم و نوسانات به‌شمار می‌رود؛ هر کشور و قدرتی می‌خواهد در جغرافیایی مسلط باشد که از آنجا برای در هراس‌اندازی حریفان خود کار گیرد و نیز تهدیدی را که پیش‌بینی می‌شود بزداید و از طرف دیگر برای توسعهٔ قدرت و سلطهٔ خود آمادگی بگیرد.

افغانستان نیز که از جغرافیای سیاسی و استراتژیکی ویژهٔ برخوردار است، سال‌هاست که تحت اشغال زورمندان قرار گرفته و هیچ‌قوتی نمانده که خود را در این آزمون قرار نداده باشد، اما لله الحمد هر بار به توفیق و نصرت الله متعال و جان‌فشانی ملت افغانستان شکست خورده و از بین رفته‌اند.

اما هر باری دشمنان تلاش دارند تا از امن‌بودن این سرزمین جلوگیری کنند و هرکس و ناکس دست‌درازی می‌کند و به‌خاطر به‌دست آوردن منفعت خود حتی بر کشتار و غارت‌گری نیز صرفه نمی‌نمایند، و همواره تلاش دارند تا اختلافات ذات‌البینی؛ تعصبات قومی، سمتی، لسانی، مذهبی و دینی را مطرح نمایند و اهل آنها را با صد گونه نیرنگ و فریب بر یکدیگر بتازند.

امارت اسلامی افغانستان، پس از آنکه امریکا و متحدانش را شکست داد و بر اریکهٔ قدرت نشست؛ اعلام به‌اجرا درآوردن نظام اسلامی و احکامات الهی را کرد و برای تمامی آن افرادی که در صف دشمن ایستاده بودند و تا چند روز پیش برعلیه مجاهدین و ملت، از هیچ‌گونه ستمی دریغ نمی‌ورزیدند؛ خط عفو را کشانید که بدون اندک‌ترین نقضی الآن در وطن خود می‌توانند زندگی نمایند و یا در اداره‌ای مشغول خدمت می‌باشند.

اما دشمنان اسلام، هرگز دست از رزالت‌ها باز نداشته و همواره تلاش دارند تا امنیت این کشور را اخلال نمایند که امروز پروژه‌ای را تحت نام «داعش» به‌راه انداخته اند و از همین آدرس برخلاف هموطنان‌مان و به‌ویژه هموطنان قوم هزاره، حملاتی انجام می‌دهند.

و در این راستا از طرف همین پروژه‌پرستان افرادی در رسانه‌ها گماشته شده اند که باید پس از راه‌اندازی حملات؛ برخلاف امارت اسلامی تاخت‌وتاز نمایند و در حمله دخیل کنند و با روش‌های گوناگون به اختلافات مذهبی و لسانی دامن می‌زنند، تا در افغانستان بار دیگر آتش جنگ ذات‌البینی؛ در میان شیعه و سنی و فارسی و پشتو و …، برافروخته شود.

حملهٔ چند روز پیش که در منطقه میلن دایکندی و غور رخ داده است، از طرف همان فراریان و غلامان سابقی که با آمدن إمارت اسلامی تمامی زور و قدرت خود را از دست دادند و چهرهٔ منحوس‌شان برای جهان نمایان گردید و با بادارشان یکجا به‌سوی تاجکستان و پاکستان و امریکا فرار کردند؛ طراحی شده و در تلاش تضعیف حکومت فعلی و نشان‌دادن برای باداران‌شان که امارت اسلامی فلان است و فلان.

فرجام سخن اینکه، امارت اسلامی افغانستان هرگز دست به چنین رزالت‌هایی نزده و همواره در مقابل کسانی قد علم می‌کنند و آنها از بین می‌برند که برعلیه هموطنان‌مان؛ اعم از هر مذهب و سمت و لسانی که باشد، و نیز در طول جهاد بیست‌ساله و پس از آن، ثابت ساخته است که با تمام وجود امنیت تمامی ملت را گرفته و دشمن؛ هرکسی که باشد و دست به چنین اقداماتی زند، به‌جزای اعمالش رسانده می‌شود.

منبع: المرصاد

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x