دست‌آورد سه ماهه طالبان: رونق بی‌سابقه آدم‌ربایی در افغانستان

منابع آگاه می‌گویند در سه ماه گذشته، ۶۰ تاجر در شهرهای مختلف افغانستان، از جمله کابل، مزارشریف، هرات، و قندهار ربوده شده‌اند. 

با مسلط شدن طالبان بر افغانستان، شمار زیادی از تاجرین، افغانستان را ترک کردند، اما شمار دیگری به شمول تاجرین بخش صحت، موسسان شفاخانه های خصوصی، داکتران مطرح، تاجران محلی و مالکان کسب و کارهای کوچک، در افغانستان ماندند. 

از یک سو اعلام عفو عمومی از سوی رهبری طالبان، و از سوی دیگر، دخیل نبودن شمار زیادی از تاجرین در فعالیت‌های سیاسی و دولتی، باعث شد تا آنان با اطمینان خاطر، در افغانستان بمانند. 

جواد (نام مستعار)، تاجر دارو است که نیاز شماری از مراکز صحی در شمال افغانستان را با وارد کردن دارو از کشورهای منطقه فراهم می‌کند. او می‌گوید، با فروپاشی دولت پیشین افغانستان، او و شمار دیگری از تاجرین که در بخش واردات دارو کار می‌کنند، تصمیم گرفتند در افغانستان بمانند. 

به گفته جواد، در اوایل ماه سپتمبر، دو هفته پس از سلطه طالبان بر افغانستان، سه عضو خانواده یکی از تاجرین بخش دارو، توسط افراد مسلح ناشناس از محل کارشان در شهر مزارشریف ربوده شدند. او در ادامه می‌افزاید که پرداخت پول هنگفتی که آدم‌ربایان از خانواده سه فرد ربوده شده مطالبه می‌کنند، در توان آنان نیست و در نزدیک به سه ماه گذشته، همه تلاش‌ها برای آزادسازی ربوده‌شدگان بی‌نتیجه مانده است. 

به گفته این تاجر، آماری که اتحادیه بازرگانان افغانستان در اختیار دارد، نشان می‌دهد که در سه ماه اخیر که طالبان بر افغانستان مسلط شدند، ۶۰ تاجر ربوده شده‌اند. شماری از این تاجرین با پرداخت پول هنگفت آزاد شده‌اند و شمار دیگر هنوز در قید آدم‌ربایان گرفتار مانده‌اند. 

در اواخر ماه اکتبر، اتاق تجارت و سرمایه‌گذاری افغانستان، شمار تاجرین ربوده شده از پانزدهم اگست تا ۲۸ اکتبر را بیش از ۵۰ نفر اعلام کرده بود. این آمار در بیست سال گذشته بی‌سابقه دانسته می‌شود، چون در دو دهه گذشته، با وجود تمام نابسامانی‌ها، نیروهای ویژه و آموزش‌دیده در امر مبارزه با قاچاق انسان، آدم‌ربایی و شبکه‌های تبهکار، فعال بودند و نیز سامان امنیت ملی افغانستان، اطلاعات نسبتاً موثقی از شبکه‌های تبهکار در شهرها داشت. 

 قربانی دیگر آدم‌ربایی، داکتر محمدنادر عالمی بود که در روز بیستم سپتمبر در شهر مزارشریف ربوده شد و پس از دوماه شکنجه، در شامگاه روز پنج‌شنبه، هجدهم نومبر، به‌دست ربایندگان به قتل رسید. آدم‌ربایان در ازای آزادی داکتر عالمی، از خانواده او ۸۰۰هزار دالر خواسته بودند. 

پس از واکنش‌های گسترده به قتل داکتر عالمی، سعید خوستی، سخنگوی وزارت کشور طالبان، ادعا کرد که نیروهای طالبان شبکه آدم‌ربایان را در بلخ شناسایی کرده‌اند و دوتن از اعضای آن شبکه بازداشت شده‌اند. طالبان هیچ توضیحی در مورد چگونگی شناسایی و بازداشت اعضای آن شبکه آدم‌‎ربایی نداده‌اند.

اعضای اتحادیه تاجرین بخش دارو در کابل می‌گوید که ربوده شدن تاجرین، داکتران و مالکان شفاخانه های خصوصی، در سراسر افغانستان افزایش یافته است. به گفته این تاجرین، نکته نگران‌کننده در رویدادهای آدم‌ربایی این است که در بسیاری از موارد، آدم‌رباها سوار بر موترهای نظامی طالبان و مجهز به سلاح‌ها و بیرق آن گروه، قربانیان خود را می‌ربایند.

سخنگویان طالبان، دست داشتن نظامیان این گروه را در آدم‌ربایی، کشتار و سرقت نمی‌پذیرند، اما تاجرین  و اعضای خانواده‌های افراد ربوده شده می‌گویند کسانی که به آدم‌ربایی اقدام کرده‌اند، کارت عضویت طالبان را داشته‌اند و سوار بر خودروهای نظامی این گروه بوده‌اند.

وقوع ۶۰ مورد آدم‌ربایی، آن هم فقط در زمینه تاجرین، نشانگر فاجعه‌ای عمیق و فروپاشی شیرازۀ امنیت خیالی است که طالبان، قبل از مسلط شدن بر افغانستان تبلیغ می‌کردند. سران طالبان اکنون نیز در سخنرانی‌ها و بیانیه‌های خود ادعا می‌کنند که امنیت در سراسر افغانستان برقرار شده است. 

پنجشنبه گذشته، ملا عبدالسلام حنفی، معاون نخست‌وزیر طالبان، در ملاقات با ماکوس پوتزل، سفیر آلمان در افغانستان، ادعا کرد که امنیت در افغانستان برقرار است و همه کشورها می‌توانند با خیال راحت در افغانستان سرمایه‌گذاری کنند.

تاکنون سخنگویان طالبان در مورد این که آدم‌ربایان چگونه از وسایط نظامی و امکاناتی که تنها در اختیار این گروه است، برای شکار قربانیان‌شان استفاده می‎کنند، توضیح نداده‌اند. این امر باعث نگرانی بیشتر بازرگانان و قربانیان آدم‌ربایی‌ها در سه ماه اخیر شده است. 
ایندپندنت
۲۰۲۱/۲۹/۱۱

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x