راهی دشوار در پیش است، اما تغییر غیر قابل گریز می باشد

نشریۀ دیپلومات در شمارۀ اخیر خود در تاریخ ۷ اپریل ۲۰۲۱ به دستاوردهای دو دهه گذشته در افغانستان اشاره کرده، می‌نویسد سال گذشته را می‌توان یک نقطه عطف تلقی کرد، چون گفتگو‌های صلح آغاز شد و در ماه‌های نخست درگیری‌ها نیز اندکی کاهش یافت، زیرا کمک کنندگان بین‌المللی تعهدات را برای حمایت از افغانستان تجدید کرده اند.

به نوشته دیپلومات، اما متأسفانه هنوز توافق صلح حاصل نشده و از آغاز گفتگوهای بین افغان‌ها در ماه سپتمبر سال ۲۰۲۰ میلادی در شهر دوحه پایتخت قطر، درگیری‌ها شدت یافته است.

دیپلومات می‌نویسد، از نظر اقتصادی، از آغاز شیوع همه‌گیری ویروس کرونا، تولید ناخالص داخلی افغانستان پنج درصد کاهش یافته، کسر بودجه افزایش یافته، سرمایه گذاری کاهش یافته و صادرات افغانستان هم به شدت سقوط کرده است.

به اساس ارزیابی سازمان ملل متحد، حدود نصف نفوس افغانستان در سال جاری به کمک‌های بشردوستانه نیاز خواهند داشت و این رقم نظر به چهار سال قبل شش برابر افزایش را نشان می‌دهد.

نشریۀ دیپلومات می‌نویسد، مسیر آیندۀ آفغانستان هموار نخواهد بود، زیرا با توجه به تجارب بین‌المللی، کشورهایی که با مشکلات زیاد روبرو هستند، ممکن به صلح برسند، اما پایان جنگ امکان پذیر نخواهد بود.

به نوشته دیپلومات، ممكن است كشورهای كم درآمد طی ۵ تا ۱۰ سال، دوباره به جنگ برگردند و جنگ تا زمانی ادامه خواهد یافت که عایدات سرانۀ سالانه به ۵۰۰۰ دالر برسد. به این ترتیب افغانستان برای رسیدن به آن باید برای یک نسل، رشد متداوم اقتصادی هشت درصد در سال، داشته باشد.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x