روز جهانی گرسنگی؛ خواست باشندگان پایتخت برای رسیدگی به گرسنگان

بیست و هشتم ماه می برابر است با روز جهانی گرسنگی در جهان.

همزمان با این روز شماری از باشندگان کابل، از امارت اسلامی می‌خواهند که به معضل گرسنگی در کشور رسیدگی کند.

عبدالشاکر هفتاد ساله که در شهر کابل سرگرم دست‌فروشی است، می‌گوید که برخی اوقات خانواده‌اش گرسنه می‌خوابد و به تنهایی نمی‌تواند نیازمندی‌های آنان را تامین کند.

عبدالشاکر در این باره گفت: «هشت نفر هستیم؛ سه دختر، خودم، خانمم و سه پسرم که بسیار خرد هستند. در حویلی کرایی زندگی می‌کنیم، برای حویلی کرایی هم ماه سه ونیم هزار پرداخت می‌کنیم.»

نجیب‌الله، باشنده کابل، گفت: «دست‌فروشی می‌کنم کار نیست، کار و بار ما هم خیلی خراب است.»

حبیب‌الله، باشنده دیگر کابل، می‌گوید: «شهروندان افغانستان بی‌کار هستند. آن‌ها یک وقت نان خود را هم به بسیار مشکل پیدا می‌کنند. حکومت مکلف به این است که به مردم خود زمینه کاری را ایجاد کند.»

با این حال، معین مسلکی وزارت اقتصاد می‌گوید که برای برطرف شدن مشکل فقر و گرسنگی در کشور، نیاز به سرمایه‌گذاری در پروژه‌های توسعه‌یی و پشتیبانی از فرآورده‌های داخل است.

عبداللطیف نظری، معین مسلکی وزارت اقتصاد، گفت: «نخست راه‌اندازی پروژه‌های کلان اقتصادی، دوم حمایت از صنایع کوچک و متوسط به منظور اشتغال‌زایی و همچنین توجه به زون‌های خاص اقتصادی و احیای تجارت و ترانزیت افغانستان.»

خلیل الرحمن حقانی، سرپرست وزارت مهاجرین و عودت کنندگان، گفت: «امارت اسلامی بخاطر این مساله کمیسیون مستقل را ایجاد کرده است و در هر ولایت، ولسوالی و قریه افغانستان و در داخل کابل سروی ما جریان دارد.»

در همین حال، شماری از آگاهان مسایل اقتصادی جلب سرمایه‌گذاری‌ها و ایجاد فرصت‌های شغلی را در کاهش گرسنگی در کشور مهم می‌خوانند.

عبدالنصیر رشتیا، آگاه مسایل اقتصادی، گفت: «بنابر مشکلات امنیتی و تنش‌های سیاسی و بی ثباتی‌های سیاسی تمام زیر بنا‌ها و زیر ساخت‌ها ازیبن رفت و سرمایه‌گذاری در کشور صورت نگرفت و آن‌چه که منابع زیر زمینی ما بود استخراج نشد و از امکانات دست داشته متاسفانه استفاده نشد. به همین خاطر بیش‌تر از نصف جمعیت افغانستان با گرسنگی دست و پنجه نرم می‌کند.»

بر بنیاد تازه‌ترین آمار اداره هماهنگ کننده امور بشردوستانه سازمان ملل متحد یا اوچا در حال حاضر ۲۸.۳ میلیون تن در افغانستان به کمک‌های بشری نیاز دارند که از این میان ۶ میلیون تن آنان در یک قدمی قحطی قرار دارند.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x