سرپرست زنان سازمان ملل متحد در آسیا می‌گوید شکاف بزرگی میان وعده‌های طالبان و واقعیت وجود دارد

محمد نصیری، سرپرست منطقه ای بخش زنان سازمان ملل متحد در آسیا و اقیانوسیه از کشورهای عضو خواسته است تا حقوق زنان و دختران را در مرکز گفتگوهای دوجانبه با مقامات افغانستان قرار دهند!

نصیری اظهار داشت: “آنچه ما باید ببینیم این است که این حمایت یا آن موضع سیاسی به اقدامات تبدیل شود. وقتی کشورها با مقامات طالبان گفتگو می کنند، باید مشروط به حقوق زنان و دختران باشد و این گفتگوها انجام نشود مگر اینکه اطمینان حاصل شود که زنان و دختران محور اصلی آنها هستند!”

طالبان که پس از ۲۰ سال اشغال کنترل افغانستان را به دست گرفتند متعهد شده اند که از حقوق زنان در چارچوب موازین شرعی حمایت کنند. اما بسیاری از زنان گزارش داده اند که با تهدید و همچنین عدم اجازه بازگشت به دانشگاه و کار مواجه شده اند!

نصیری گفت: “شکاف بین آنچه طالبان وعده داده‌اند و در تریبون‌های بین‌المللی بیان کرده‌اند و آنچه در میدان اتفاق می‌افتد هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود.”

او اظهار داشت: “جناح ها از جمله داعش خشن تر و فعال تر می شوند. همه اینها نشان می دهد که ما ممکن است در آستانه فروپاشی دولت باشیم و چه کسی قرار است بهای آن را بپردازد؟ این کشور بیشترین حاشیه را دارد و زنان و دختران از جمله آنها هستند. اینها دغدغه های اصلی من در حال حاضر هستند!”

نصیری گفت که نمایندگان نهادهای سازمان ملل در هفته های اخیر با مقامات طالبان دیدار کرده اند. گفت‌وگوها ادامه دارد و ما به این نکته اشاره می‌کنیم که در هر جلسه حداقل یک همکار خانم داریم که هیئت سازمان ملل را برای دیدار با طالبان همراهی می‌کند!

او گفت که آنها همچنین تلاش کرده اند تا زنان را در ارسال کمک های بشردوستانه مانند غذا مشارکت دهند تا مطمئن شوند که زنان و دختران به این کمک ها دسترسی دارند!

این در حالیست که هدر بار، دستیار مدیر حقوق زنان در دیده‌بان حقوق بشر در بیانیه‌ای کتبی گفت که محدودیت‌های شدید طالبان بر زنان امدادگر، مانع از رسیدن کمک‌های حیاتی به افغان‌ها، به‌ویژه زنان، دختران و زنان سرپرست خانوار می‌شود!
چاینا مورنینگ پست
۲۰۲۱/۷/۱۱

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x