سیاست بایدن در افغانستان هیچ کس را راضی نمی کند. اما برخی از منتقدان نیز اشتباه می کنند!

فرمان اجرایی جو بایدن رئیس جمهور ایالات متحده برای رفع انسداد ۷ میلیارد الراز ۹/۱ میلیارد دالر ذخایر خارجی افغانستان، با انتقادات خشمگین منتقدان در داخل و خارج از افغانستان مواجه شده است!

در حالی که این تصمیم ۳/۵ میلیارد دالر را برای پرداختن به بحران انسانی در در افغانستان آزاد می کند، نیمی دیگر در حال حاضر در ایالات متحده باقی می ماند و می تواند توسط بستگان قربانیان حملات ۱۱ سپتمبر، مشروط به بررسی قضایی مطالبه شود!

طالبان به سرعت این دستور را محکوم کرده و درخواست های پیشین را برای آزادسازی فوری تمام ذخایر خارجی دولت سابق افغانستان در بانک مرکزی تکرار کردند و ایالات متحده را به نشان دادن پایین ترین سطح زوال انسانی و اخلاقی یک کشور و ملت متهم کردند!

دیگران از سراسر طیف سیاسی که بسیاری از آنها نسبت به طالبان ابراز همدردی نمی کنند، آن را به دزدی تشبیه کرده و تصمیم بایدن را غیر اخلاقی و غیرانسانی توصیف کرده اند. نمایندگان سازمان ملل متحد در افغانستان خواستار آزادسازی کامل این ذخایر شده اند!

کاخ سفید این اقدام را اینگونه توجیه کرده است که مسیری را برای رسیدن منابع مالی به مردم افغانستان فراهم می کند، در حالی که آنها را از دست طالبان و بازیگران بدخواه دور نگه می دارد! اما بعید است این سیاست کسی را راضی کند!

اولا، ادعای حقوقی شاکیان ۱۱ سپتمبر به هیچ وجه صریح نیست. در حالی که طالبان در زمان حملات با القاعده متحد بودند، ذخایر خارجی افغانستان توسط طالبان ایجاد نشده و یا متعلق به آنها نبود و تا قبل از سال ۲۰۰۱ وجود نداشت!

اگرچه نتیجه نهایی هنوز مشخص نیست، اما آنچه مسلم است این است که تصمیم بایدن یک پیروزی اخلاقی برای طالبان به ارمغان می آورد که اکنون می توانند از ایالات متحده به عنوان مقصر خشم عمومی در مورد بدتر شدن وضعیت انسانی استفاده کنند!

با این حال، منتقدانی که خواستار آزادسازی کامل ذخایر و هدایت مجدد به پرداخت کمک های بشردوستانه و معاش کارکنان بخش دولتی هستند نیز اشتباه می کنند. ذخایر خارجی افغانستان قابل جانشینی برای کمک های بشردوستانه نیست و نباید برای تامین مالی مخارج یا پروژه های دولتی استفاده شود!

تخصیص مجدد این کمک ها به بخش بشردوستانه ممکن است کمک های کوتاه مدتی باشد، اما کاهش سریع ذخایر خارجی افغانستان خطر بی ثباتی پول شکننده این کشور، ایجاد تورم و تشدید مشکلات اقتصادی مردم عادی در افغانستان را به همراه خواهد داشت!

جامعه بین المللی کارهای زیادی می تواند برای بهبود وضعیت ویرانگر در افغانستان انجام دهد. آنها باید به توزیع کمک های بشردوستانه به صورت بی قید و شرط ادامه دهند و در صورت نیاز با حمایت های اضطراری اضافی، عملیات های مهم دولتی مانند خدمات صحی را پشتیبانی کنند!

در مورد ذخایر، در حالی که برخی از اقتصاددانان از واگذاری مبالغ محدود به بانک مرکزی افغانستان برای کمک به تثبیت اقتصاد حمایت کرده‌اند، مشخص نیست که چگونه می‌توان این پرداخت‌ها را به طور واقعی نظارت کرد!

در هر صورت، تا زمانی که در مورد ماهیت بلندمدت و ثبات رژیم کنونی اطمینان حاصل نشود، معقول ترین گزینه در حال حاضر حفظ اکثریت ذخایر افغانستان در خارج از کشور است!

در صورت پیروزی شاکیان ۱۱ سپتمبر، ایالات متحده باید تضمین کند که وجوه از دست رفته را با پرداخت های تکمیلی به ذخایر خارجی افغانستان جایگزین خواهد کرد. این احتمالا تنها راهی است که دولت بایدن می‌تواند به این موضوع پیچیده پایان دهد!
(دیپلمات)
۲۰۲۲/۲۵/۰۲

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x