دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا، از مدت‌ها پیش بر تغییر سیاست خارجی آمریکا تأکید داشته و همواره از پایان جنگ‌ها سخن گفته است. خروج آمریکا از افغانستان، تلاش برای حل جنگ اوکراین بدون مداخله مستقیم، و کاهش حمایت مالی از ناتو، ادامه همان سیاست ترامپ در کاهش مداخله گری آمریکا در درگیری های بین المللی است.
تأثیر سیاست ترامپ بر مخالفان حکومت سرپرست افغانستان
دولت ترامپ عمدتاً بر پایان دادن به جنگ های خارجی و تمرکز بر تعاملات اقتصادی آمریکا متمرکز است. مخالفان حکومت سرپرست افغانستان، از جمله احمد مسعود، سمیع سادات، یاسین ضیاء، امرالله صالح و برخی از چهره های دیگر جمهوری پیشین، همچنان امیدوار به حمایت احتمالی آمریکا هستند. اما با توجه به سیاست های اعلام شده ترامپ، به نظر می رسد که افغانستان و درگیری های آن دیگر اولویت ایالات متحده نیستند.
حتی اگر این افراد بارها از ترامپ درخواست کمک کنند، پاسخ احتمالی او بر اساس سیاست‌ها و مواضع گذشته اش شکل خواهد گرفت. ترامپ در دوره قبلی ریاست جمهوری خود با طالبان توافقنامه دوحه را امضا کرد، که شامل خروج کامل نیروهای آمریکایی، مذاکرات بین‌الافغانی، و تعهد طالبان به جلوگیری از تهدیدات علیه آمریکا و جهان از خاک افغانستان بود. به نظر می رسد که ترامپ همان سیاست را ادامه دهد و از حمایت از جنگ جدید علیه حکومت سرپرست خودداری کند.
پیام واضح ترامپ به مخالفان طالبان
موضع ترامپ در مورد افغانستان تاکنون به صراحت در رسانه های جهانی و در میان کسانی که خواستار یک جنگ جدید در افغانستان هستند، بیان شده است. او گفته است:
“ما دیگر به جنگ افغانستان باز نخواهیم گشت.”
این سخنان پیام روشنی برای گروه های مخالف سیاسی و مسلح طالبان دارد؛ یعنی آمریکا از یک جبهه جدید علیه طالبان حمایت نخواهد کرد، یا اگر هم حمایتی صورت گیرد، بسیار محدود و غیرمستقیم خواهد بود.
آیا ترامپ از مخالفان طالبان حمایت مالی یا نظامی خواهد کرد؟
مخالفان طالبان ممکن است انتظار حمایت نظامی، مالی یا اطلاعاتی از سوی آمریکا داشته باشند، اما اظهارات ترامپ احتمال چنین حمایتی را کاهش می دهد. این می تواند پیامی باشد که مخالفان طالبان به جای گزینه نظامی، به دنبال راه حل سیاسی و تفاهم با طالبان باشند.
ترامپ همواره تأکید کرده است که دولت آمریکا باید بر مسائل داخلی خود تمرکز کند و نه اینکه وارد جنگ های دیگر کشورها شود. بسیاری از تحلیلگران سیاسی، ترامپ را یک تاجر جهانی می دانند و معتقدند که اگر مخالفان طالبان بتوانند پیشنهادی ارائه دهند که از نظر اقتصادی یا استراتژیک برای آمریکا سودمند باشد – مانند دسترسی به منابع طبیعی افغانستان، تضعیف روابط طالبان با چین و روسیه، یا همکاری استخباراتی با آمریکا – آنگاه ترامپ ممکن است درباره حمایت محدود فکر کند. اما اگر درخواست کمک فقط در راستای مبارزه با طالبان باشد، ترامپ احتمالاً بی‌تفاوت خواهد ماند.
آیا حمایت آمریکا از مخالفان طالبان تأثیرگذار خواهد بود؟
حتی اگر آمریکا به نوعی از مخالفان طالبان حمایت کند، این حمایت احتمالاً به اندازه‌ای نخواهد بود که فشار قابل توجهی بر حکومت سرپرست وارد کند. دلیل این امر نبود نیروی مخالف سازمان یافته در افغانستان و فاصله آن‌ها با مردم است، که باعث شده طالبان همچنان موقعیت مسلط خود را حفظ کند.
تعامل آمریکا با طالبان و فشارهای بین المللی
از سال ۲۰۲۱ به بعد، آمریکا تعامل مستمری با طالبان داشته است. بخشی از این تعامل، تبادل زندانیان بین دو طرف بوده است. طالبان نیز بارها بر حمایت مردمی خود تأکید کرده‌اند. اگرچه میزان این حمایت به همان اندازه ای که ادعا می شود مشخص نیست، اما می تواند عاملی باشد که طالبان را در برابر فشارهای داخلی و خارجی حفظ کند.
برخی تحلیلگران بر این باورند که حکومت سرپرست باید برای تعامل بین‌المللی، کسب مشروعیت و حل چالش های خود گام های جدی بردارد. هر چند که آمریکا احتمالاً مداخله نظامی جدیدی در افغانستان انجام نخواهد داد، اما ممکن است از طریق فشارهای دیپلماتیک یا اقتصادی بر طالبان تأثیر بگذارد.
نتیجه‌گیری
سیاست خارجی دونالد ترامپ بر عدم مداخله در جنگ‌های خارجی و تمرکز بر منافع اقتصادی آمریکا استوار است. با توجه به این سیاست، افغانستان دیگر اولویت اصلی ایالات متحده نیست و مخالفان طالبان نمی توانند چندان روی حمایت آمریکا حساب باز کنند. این بدان معناست که اگر این گروه ها به دنبال تغییر وضعیت سیاسی افغانستان هستند، باید راه های دیگری مانند گفت و گو و تعامل را بررسی کنند، زیرا حمایت گسترده آمریکا از یک جبهه جدید علیه طالبان بعید به نظر می‌رسد.
