ضرورت حمایت همه‌جانبه جهانی از افغانستان؛ هشدار امنیتی آذربایجان در کنفرانس بین‌المللی باکو

رئیس سرویس امنیت دولتی جمهوری آذربایجان علی نقییف، اعلام کرد که برای جامعه جهانی بسیار ضروری است تا حمایت همه‌ جانبه‌ ای از افغانستان فراهم کند.

او این اظهارات را در کنفرانس بین‌المللی تحت عنوان «افغانستان: روابط منطقه‌ای، امنیت و توسعه» که در باکو و به میزبانی سرویس امنیت دولتی آذربایجان برگزار شده بود، بیان کرد. در این کنفرانس، نمایندگانی از نهادهای امنیتی بیست کشور شرکت داشتند.

نقییف تأکید کرد که کشورهای جهان باید در مبارزه با جرایم سازمان‌یافته، تروریسم بین‌المللی، قاچاق مواد مخدر و مهاجرت غیرقانونی، از افغانستان به‌صورت گسترده حمایت کنند.

وی همچنین خاطرنشان ساخت که یکی از اهداف اصلی این کنفرانس، تدوین یک استراتژی مشترک برای مقابله با گروه‌های خرابکار و شبکه‌های تروریستی است که در پی ایجاد تنش و ناپایداری در افغانستان هستند.

به گفته رئیس امنیت دولتی آذربایجان، لازم است افغانستان جایگاه شایسته خود را در نظام روابط بین‌الملل پیدا کند و صلح پایدار در این کشور تأمین شود. او ابراز امیدواری کرد که کشورهای منطقه و قدرت‌های جهانی برای تحقق این هدف، اقدامات هماهنگ و مشترک انجام دهند.

نمایندگان کشورهای دیگر نیز در این نشست دیدگاه‌های خود را درباره افغانستان مطرح کردند. آن‌ها گفتند که این کنفرانس می‌تواند زمینه‌های لازم برای گام‌های عملی در راستای استقرار صلح و ثبات دایمی در افغانستان را فراهم کند.

قابل ذکر است که سخنان علی نقییف بازتاب‌ دهنده‌ ی نوعی نگرانی امنیتی منطقه‌ ای و جهانی نسبت به وضعیت ناپایدار افغانستان است. این رویکرد به‌ ویژه برای کشورهای همسایه و قدرت‌ هایی که منافع ژئوپولیتیکی در آسیای میانه دارند، اهمیت خاصی دارد. تأکید بر تدوین راهبرد مشترک علیه تروریسم، قاچاق و مهاجرت غیرقانونی نشان می‌دهد که بسترهای بی‌ثباتی در افغانستان صرفاً یک مشکل داخلی نیست، بلکه تهدیدی فراتر از مرزهای آن کشور تلقی می‌شود.

این کنفرانس نشانه‌ ی تمایل کشورهایی چون آذربایجان برای ایفای نقش فعال‌تر در معادلات امنیتی منطقه‌ ای است. چنین نشست‌ هایی از یک‌ سو می‌ تواند ابزار دیپلماتیک مؤثری برای ایجاد اجماع منطقه‌ ای باشد، و از سوی دیگر، نشان‌دهنده‌ی خلأ و ناتوانی نهادهای جهانی مانند سازمان ملل در پاسخ‌ گویی به بحران‌ های افغانستان است. این تحولات نشان می‌ دهند که رویکرد «امنیت‌محورِ» منطقه‌ای در حال جایگزینی با تلاش‌های گذشته برای بازسازی و توسعه‌ی افغانستان از طریق نهادهای بین‌ المللی است.

گزارشی از نشریه تاند

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x