طالبان شعار های قبلی را از دیوار ها پاک کردند؛ اولویت اساسی چیست؟

با ورود طالبان به کابل در ۱۵ اگوست، بسیاری از شعار های دولت قبلی که در دیوار ها نوشته شده بودند پاک شده و به جای آنها شعار های جدیدی نوشته شده است.

در کنار پایتخت در برخی ولایات شعار های زیر به کار رفته است: “آزادی مبارک!”، “پایان اشغال و آغاز استقلال” و “مشکلات امتحانی حفاظت از نظام اسلامی و استقلال با صبر و تحمل میگذرند”.

منتقدان می‌گویند، این کار در حالی آغاز شده که هم مردم و هم حکومت حاکم با مشکلات شدید اقتصادی مواجه هستند.

به گفته آنان، در حال حاضر اولویت اصلی حل مشکلات اقتصادی مردم است که باید به آن توجه شود.

خلیل رووفی، فعال مدنی به رادیو آزادی گفت: “این روزها ۹۰ درصد هموطنان ما زیر خط فقر زندگی می‌کنند، حکومت باید از شعارها خودداری کند، آنان باید به شهروندان خدمات ارائه کنند، به خدماتی فکر کنند که برای رفاه و توسعه است، حکومت زمانی پایداری پیدا می‌کند که مشروعیت مردمی داشته باشد.”

سازمان ملل متحد هم پیش از این گفته بود که ۹۵ درصد مردم افغانستان زیر خط فقر زندگی می‌کنند.در همین حال سازمان جهانی صحت پیش‌بینی کرده که تا پایان سال حدود ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار کودک به سوء تغذیه دچار خواهند شد.

عبدالهادی هادی، نویسنده و فعال فرهنگی هم می‌گوید، حکومت طالبان باید به جای کارهای فرعی روی کارهای اساسی تمرکز کنند که به باور او، اولویت کنونی تأمین امنیت و فراهم کردن و کار و نان برای مردم است:‌ “متاسفانه از چند دهه به این سو ما مصروف همین فرعیات هستیم، طالبان هم مصروف همین کارهای فرعی شده اند، به باور من مسئولیت اصلی طالبان کنترل وضعیت امنیت عمومی و فراهم کردن زمینۀ کار و نان به مردم است. مردم از گرسنگی تلف می‌شوند، فرزندان خود را می‌فروشند و آنان مصروف رنک کردن و پاک کردن دیوارها هستند.”
پشتو رادیو آزادی
۲۰۲۱/۲۷/۱۱

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x