طالبان: قصد داریم به‌صورت رسمی به طرح «یک کمربند و یک جاده» چین بپیوندیم

نورالدین عزیزی، سرپرست وزارت صنعت و تجارت طالبان گفته است که این گروه قصد دارد تا به‌صورت رسمی به طرح «یک کمربند و یک جاده» چین بپیوندد.

عزیزی روز پنج‌شنبه، ۲۸ میزان، در گفت‌وگو با خبرگزاری رویترز گفته است که طالبان می‌خواهند به‌صورت رسمی به طرح زیرساختی بزرگ «کمربند و جاده» شی جین‌ پینگ، رییس‌جمهور چین بپیوندند و یک تیم فنی را برای گفت‌وگو به بیجینگ بفرستند.

وی افزوده است: «ما از چین درخواست کردیم که به ما اجازه دهد بخشی از کریدور اقتصادی چین و پاکستان و ابتکار کمربند و جاده باشیم و امروز درباره مسایل فنی بحث می‌کنیم.»

او تصریح کرده است که چین در سراسر جهان سرمایه‌گذاری می کند و باید در افغانستان نیز سرمایه‌گذاری کند.

عزیزی علاوه کرده است: «ما هر آن‌چه آنها نیاز دارند مانند لیتیوم، مس و آهن داریم. افغانستان اکنون بیش از هر زمان دیگری آماده سرمایه‌گذاری است.»

نشست «یک کمربند و یک جاده» در چین امروز پایان یافت.

در این نشست نماینده‌پان ۱۴۰ کشور جهان به‌شمول طالبان اشتراک کرده بودند.

قابل ذکر است که بیجینگ پس از روی‌کارآمدن طالبان در افغانستان، با این گروه روابط نزدیکی داشته است و به‌دنبال توسعه روابط خود نیز است.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x