ظهور بازیگران غیردولتی در افغانستان: پیامد خلاء سیاسی

در سال های اخیر، افغانستان شاهد افزایش نفوذ بازیگران غیردولتی مانند طالبان و تحریک طالبان پاکستان (TTP) بوده است. این گروه ها از خلاء سیاسی موجود در کشور برای انجام اعمال خشونت آمیز و تروریستی و ایجاد بی ثباتی و ناامنی برای مردم افغانستان و کشورهای همسایه سوء استفاده کرده اند.

در غیاب یک اداره سیاسی، بازیگران غیردولتی توانسته اند از موقعیت استفاده کنند و خود را به عنوان صاحبان قدرت در کشور تثبیت کنند. به عنوان مثال، طالبان توانسته است کنترل مناطق وسیعی از خاک را به دست گرفته و اعمال خشونت آمیزی را علیه دولت افغانستان و نیروهای بین المللی انجام دهد. تحریک طالبان پاکستان که عمدتاً در پاکستان فعالیت می کند، از خلاء سیاسی در افغانستان نیز استفاده کرده و از این کشور به عنوان پایگاهی برای حملات علیه پاکستان استفاده کرده است.

وضعیت افغانستان اهمیت وجود یک اداره سیاسی رسمیت یافته را برجسته می کند. یک اداره سیاسی باثبات و مؤثر برای حفظ صلح و امنیت در کشور و جلوگیری از ظهور بازیگران غیردولتی مانند تحریک طالبان پاکستان ضروری است. همچنین برای جلوگیری از استفاده از کشور به عنوان پایگاهی برای حمله به کشورهای همسایه ضروری است.

علاوه بر این، فقدان یک اداره سیاسی مشروع در افغانستان، رسیدگی موثر به چالش های پیش روی این کشور را برای جامعه جهانی دشوار کرده است. جامعه جهانی برای حمایت از دولت افغانستان در تلاش هایش برای ایجاد یک اداره سیاسی باثبات و موثر تلاش کرده است، اما پیشرفت ها کند بوده است. ظهور بازیگران غیردولتی مانند تحریک طالبان پاکستان تنها بر چالش های پیش روی جامعه بین المللی افزوده و یافتن راه حل برای درگیری در افغانستان را دشوارتر کرده است.

برای رسیدگی به چالش های پیش روی افغانستان، جامعه بین المللی باید به حمایت از دولت افغانستان در تلاش هایش برای ایجاد یک اداره سیاسی باثبات و موثر ادامه دهد. این امر می تواند از طریق ارائه حمایت های مالی، فنی و دیپلماتیک و همچنین از طریق کمک به ایجاد ظرفیت نهادهای افغانستان و تشویق توسعه جامعه مدنی محقق شود. جامعه جهانی همچنین باید برای رسیدگی به علل اصلی درگیری در افغانستان مانند فقر، عدم دسترسی به آموزش و بی ثباتی سیاسی تلاش کند.

جامعه بین المللی باید موضعی قاطع در برابر بازیگران غیردولتی مانند تحریک طالبان پاکستان که به دنبال بی ثبات کردن منطقه و انجام اعمال خشونت آمیز و تروریسم هستند، اتخاذ کند. این امر می تواند از طریق تحریم های هدفمند، فشار دیپلماتیک و در صورت لزوم عملیات نظامی محقق شود. جامعه بین المللی نیز باید تلاش کند تا شبکه ها و مکانیسم های مالی را که این گروه ها برای انجام فعالیت های خود استفاده می کنند، مختل سازد.

ظهور بازیگران غیردولتی مانند تحریک طالبان پاکستان در افغانستان نتیجه مستقیم خلاء سیاسی در این کشور است. استفاده از خاک افغانستان توسط تحریک طالبان پاکستان برای انجام حملات علیه پاکستان تأثیر شدیدی بر امنیت و ثبات این کشور داشته است. این وضعیت اهمیت وجود یک اداره سیاسی شناخته شده برای حفظ صلح و امنیت و جلوگیری از ظهور این گروه های خطرناک را برجسته می کند. جامعه بین‌المللی باید به حمایت از دولت افغانستان در تلاش‌هایش برای ایجاد یک اداره سیاسی باثبات و مؤثر ادامه دهد و با یکدیگر همکاری کند تا از تبدیل شدن این کشور به بستری برای بازیگران غیردولتی مانند تحریک طالبان پاکستان جلوگیری کند.

مدرن دیپلماسی

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x