عدم مشارکت بین الملل در حل بحران افغانستان!

امیرخان متقی سرپرست وزارت امور خارجه طالبان می گوید که جامعه جهانی و کشورهای همسایه افغانستان به مسئولیت های خود در قبال افغانستان عمل نکرده اند. متقی در «همایش ملی کار» گفت که دنیا فقط دستور می دهد اما همکاری نمی کند.

وی افزود که مردم پس از روی کار آمدن طالبان در امنیت هستند، اما مشکل اصلی کار و اقتصاد است. متقی گفت که کاهش فقر و بیکاری تنها بر عهده طالبان نیست و جامعه جهانی نیز باید به این گروه کمک کند.

وی درعین حال مواد مخدر را یک معضل جهانی خواند و گفت که طالبان آن را “ریشه کن” کرده است. به گفته وی، اکنون کشاورزان افغانستان به معیشت جایگزین و معتادان نیازمند درمان هستند، اما جامعه جهانی به مسئولیت خود در این زمینه عمل نکرده است.

کنفرانس ملی کار توسط طالبان در حالی برگزار می شود که سازمان های کمک رسان همواره نسبت به گسترش فقر در افغانستان هشدار داده اند. فقر و بیکاری در افغانستان یکی از مهم ترین مسائلی است که مردم و دولت با آن دست و پنجه نرم می کنند. طالبان اگرچه برای حل این مشکل کوشش های زیادی کردند اما به نتیجه مطلوب نرسیدند.

همانطور که آقای متقی اشاره کردند، جامعه جهانی در زمینه بیکاری و سایر مسائل با طالبان همکاری نکرده است.

طالبان در ایجاد یک حکومت جامع، رعایت حقوق بشر و تعامل موفق با سایر کشورها موفق نبوده است و این باعث شده است که افغانستان به انزوا رفته و همکاری های بین المللی به حداقل برسد.

در شرایط کنونی ایجاد دولت فراگیر و رعایت حقوق همه اقشار جامعه بیش از هر زمان دیگری ضروری است، تا در سایه این مشارکت بتوانیم فقر بیکاری و دیگر چالش ها کشور را از بین ببریم. مقامات طالبان باید این واقعیت را درک کنند که مشکلات افغانستان بدون حمایت و مشارکت مردم در اداره افغانستان قابل حل نیست.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x