رسانه های غربی صفحه اول خود را به وضعیت وخیم انسانی در افغانستان اختصاص داده اند. با کلماتی مانند «بحران»، «یاس» و «گرسنگی» که در تیتر خبرها قرار گرفتند، افغان‌ها سرانجام پس از دهه‌ها توجه جهانی را به خود جلب کردند!
اما آنچه جهان می خواند، فصل اول داستان غم انگیز افغان ها در طول نسل ها نیست. در عوض، این دنباله‌ای است که مداخلات و ویرانی‌های خارجی را دنبال می‌کند که تا زمان خروج نیروهای زمینی ایالات متحده فاش نشده بود!
گل های خشخاش سهم بزرگی در تاریخ معاصر افغانستان دارند. این گیاه به نحوی توانایی های استخباراتی و دفاعی فوق العاده ایالات متحده را خنثی کرد، زیرا تجارت مواد مخدر در افغانستان از زمان تهاجم به رهبری ایالات متحده در سال ۲۰۰۱ بدتر شد!
ظرف شش ماه پس از حضور ایالات متحده، افغانستان در بهار ۲۰۰۲ شاهد برداشت ۳ هزار و ۴۰۰ تنی تریاک بود. در سال ۲۰۱۴ نیز میزان تولید تریاک در افغانستان دو برابر سال ۲۰۰۱ بود!
خشخاش به خودی خود رشد نمی کند. قطعا مزارع خشخاش در حضور بزرگترین حضور نظامی آمریکا بدون اطلاع و آگاهی آمریکا رشد نکرده اند. ایالات متحده با برنامه های تردید آمیز خود در مبارزه با مواد مخدر، به تجارت مواد مخدر در افغانستان جسارت بخشید و حتی به طور پنهانی به تجارت مواد مخدر در افغانستان کمک کرد!
همدستی ایالات متحده با مواد مخدر بسیار شرم آورتر از نبرد آن در خاک افغانستان بود. گفته می شود اجنسی جاوسوسی سی.آی.ای آمریکا حتی مواد مخدر را کشف و به سربازان روسی می فروخت!
با درگیر شدن سرویس مخفی ایالات متحده با دنیای تبهکاران، افغانستان به یک کشور مواد مخدر تبدیل شد که صادرات، مالیات و اشتغال آن به طور نامتناسبی بر تجارت مواد مخدر متکی است.
پیروزی غافلگیر کننده طالبان افغانستان ممکن است به ایالات متحده کمک کرده باشد که کمی از توهم خود رهایی یابد. مهم نیست که چگونه ایالات متحده به آزمایش‌های ملت‌سازی یا دموکراتیک در کشورهای دیگر برای پیشبرد منافع خود معتاد است، زمان فقط ثابت می‌کند که ظالم محکوم به نابودی است!
گلوبال تایمز
۲۰۲۱/۱/۱۱
