ماموریت افغانستان؛ شکستی که از قبل معلوم بود؟

به قدرت رسیدن مجدد طالبان در افغانستان در ماه اگست ۲۰۲۱ برای انریکو گینت، یک تن از سربازان آلمانی «زیاد غیرمنتظره» نبود. این افسر نیروهای فدرال آلمان تا پایان ماموریت ناکام نیروهای بین المللی در افغانستان، مسئولیت تشخیص زودهنگام بحران را در وزارت دفاع آلمان به عهده داشت. او به عنوان نخستین شاهد در کمیته تحقیقی پارلمان فدرال آلمان به تاریخ ۲۹ سپتمبر امسال گفت: «همه به شدت از سرعت این رویداد (تصرف قدرت توسط طالبان) حیرت زده شدند.»

ارزیابی این افسر آلمانی درست با اظهارات چند تن از کارشناسان از بخش‌های سیاست، علوم و رسانه‌ها مطابقت دارد که یک هفته قبل در یک جلسه رسمی ابراز نموده بودند. در رابطه به انریکو گینت قابل ذکر است که او در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ خودش در افغانستان خدمت نظامی انجام داده است. بنابراین او از دید نظامی به این امر وقوف دارد که جنگ علیه تروریسم که در سال ۲۰۰۱ توسط ایالات متحده امریکا اعلام گردید، تا چه حدی برای نیروهای بین المللی، واحدهای امنیتی افغانستان و مردم ملکی این کشور خطرناک بوده است.

انریکو گینت نیز مثل کارشناسان دیگر قرارداد موسوم به توافقنامه دوحه میان ایالات متحده و طالبان در پایان فبروری ۲۰۲۰ را به عنوان یک “نقطه عطف” در این جنگ توصیف کرده است. در این توافقنامه امریکا تعهد کرده بود که سربازان خود را از افغانستان خارج می‌کند. در برابر اسلامگرایان طالبان وعده کرده بودند که حملات خود به نیروهای پیمان اتلانتیک شمالی «ناتو» را متوقف می‌کنند.

گینت، دگروال نیروهای آلمان به کمیته تحقیق گفته است که طالبان این تعهد خود را رعایت کردند و اما در عوض حملات خود بر نیروهای مسلح افغانستان را تشدید بخشیدند. به گفته این شاهد عینی، نیروهای افغانستان وابسته به «حمایت خارجی» بودند؛ یعنی به کمک‌های هوایی امریکایی‌ها نیاز داشتند. ولی بر اساس موازین توافقنامه دوحه، دیگر نمی‌توانستند روی این کمک‌ها حساب کنند، آنچه که «شوکی در انگیزه» آن‌ها برای جنگیدن وارد کرد.

انریکو گینت و همکاران‌اش از بخش استراتژی و ماموریت، مدت‌ها قبل وضعیت نظامی در افغانستان را به طور فزاینده‌ای رو به وخامت ارزیابی کرده بودند. این از ورای ایمیل‌ها و گزارش‌هایی بر می‌آید که به کمیته تحقیق پارلمان فدرال آلمان ارائه شده است. در شرح و توضیح گزارشی در ماه اپریل ۲۰۲۰ آمده است که در نبود کمک‌های خارجی، ولایت‌های افغانستان یکی پی دیگر به دست طالبان سقوط خواهند کرد و مکاتب دخترانه بسته خواهند شد.

براساس اظهارات انریکو گینت، چنین ارزیابی‌ها و سایر توضیحات بر بنیاد برداشت‌های خود او، بررسی تصاویر ماهواره‌ای و همچنان شنود مکالمات تلفونی استوار بوده است. اما پس از جولای ۲۰۲۱ که وضعیت امنیتی شکننده‌تر گردیده بود، دسترسی به اطلاعات فقط از طریق منابع عمومی مثل روزنامه‌ها، توییتر و رسانه‌های اجتماعی ممکن بود. در نهایت زمینه دسترسی به اطلاعات خیلی کم و محدود شده بود.

بنا بر نتیجه گیری این سرباز پیشین نیروهای آلمان در افغانستان، طالبان از همان آغاز دو هدف را دنبال می‌نمودند: خروج نیروهای بین المللی و تشکیل مجدد «امارت اسلامی». او افزوده است: «این اهداف را مداوم مطرح نموده و عملاً دنبال می‌نمودند.» به تاریخ ۱۵ ماه اگست ۲۰۲۱ نیروهای طالبان بدون مقاومتی کابل پایتخت افغانستان را تصرف نمودند و آخرین سربازان آلمانی در شرایط پر هرج و مرج افغانستان را ترک کردند.

(دویچه وله)

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x