ما زنان افغان سرانجام در مذاکرات صلح جای داریم. ما را رها نکنید!

داکتر حبیبه سرابی، فوزیه کوفی و  شریفه زرمتی اعضای تیم مذاکرات جمهوری اسلامی افغانستان هستند که در مذاکرات صلح با طالبان شرکت می کنند. نظرات بیان شده در این تفسیر نظر خود آنها است:

پس از دو دهه جنگ، این یک سال میتواند سالی تاریخی صلح در افغانستان باشد. اما ما به عنوان مذاکره کننده افغان موظف هستیم هشدار دهیم که صلح نباید به قیمت انسانیت ما و یا حقوق زنان افغان تمام شود!

اعلام رئیس جمهور جو بایدن مبنی بر اینکه نیروهای آمریکایی را تا سپتمبر از افغانستان خارج خواهد کرد، می تواند تلاش های ما را به چالش بکشد. به ویژه اگر نیروهای آمریکایی قبل از دستیابی به یک راه حل سیاسی بلند مدت از این کشور خارج شوند!

از زمان جنگ ایالات متحده با طالبان، ما توانسته ایم پیشرفت بی سابقه ای در راستای دموکراسی و حقوق بشر داشته باشیم و در عین حال کیفیت زندگی زنان افغان را بهبود بخشیده ایم!

با وجود مشکلات امنیتی و اقتصادی که همچنان کشور را آزار می دهد، زنان افغانستان همچنان از مقاومت، اشتیاق و قدرت برخوردار هستند. تلاش های دیپلماتیک و کمک های مالی فضای لازم را برای رشد زنان افغان ایجاد کرده است!

در این لحظه تاریخی، ما از کشورهایی که بیشترین منافع را در آینده افغانستان دارند، یعنی پاکستان، ایران، چین، روسیه، اتحادیه اروپا و ایالات متحده، می خواهیم جمهوری اسلامی افغانستان و طالبان را ترغیب کنند تا  حداقل ۳۰ درصد از کرسی‌ها و انتصابات رسمی در دولت را برای زنان ذخیره کنند!

این قانون متناسب باید بلافاصله در دستور کار و قوانین رویه مذاکرات صلح بعدی این ماه در ترکیه اعمال شود و کمک های بین المللی در آینده باید منوط به حفظ نقش ما در قانون اساسی در دموکراسی افغانستان باشد!

اگر بایدن واقعا می خواهد در ایجاد صلح واقعی و پایدار در افغانستان نقشی داشته باشد، ما از او می خواهیم که راهی معنی دار برای حمایت از صلح از طریق دیپلماسی بین المللی پیدا کند، حتی پس از از خروج نیروهای آمریکایی!
سی ان ان
۲۰۲۱/۱۸/۴

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x