مخالفت پاکستان با هند؛ کارشناسان: نمی توان از تشکیل گروه‌های تماس جلوگیری کرد

رسانه‌های پاکستانی، به تازگی گزارش داده اند که طرح ایجاد «گروه تماس منطقه‌ای» در باره‌ی افغانستان، به دلیل مخالفت پاکستان به حضور هند در این گروه، با بن‌بست روبه‌رو شده است.

روزنامه‌ی اکسپرس تریبون، نوشته که پاکستان مخالف حضور هند در ترکیب کشورهای عضو این گروه است. این روزنامه نوشته است: «نگرانی‌های دیرینه‌ی پاکستان مبنی بر این است ‌که هند ثبات در افغانستان را تضعیف می‌کند.»

شماری از آگاه مسائل سیاسی، می‌گویند که ایجاد گروه تماس منطقه‌ای به معضل سیاسی افغانستان رسیدگی و زمینه‌ی به‌رسمیت‌شناسی امارت اسلامی را فراهم را می‌کند.

آن‌ها، می‌گویند که مخالفت پاکستان با مشارکت هند در ترکیب گروه تماس منطقه‌ای نمی‌تواند مانع ایجاد این گروه شود.

سید‌مقدم امین، آگاه مسائل سیاسی، می‌گوید: «پاکستان متعهد استراتیژیک امریکا در منطقه است؛ ولی تمام این حرکت‌های سیاسی به رقابت‌های سیاسی و جهانی بر می‌گردد. گفته می‌توانیم که می‌تواند مزاحم باشد ولی اگر بخواهد این روند را مختل کند، از امکان دور است.»

عزیز استانکزی، دیگر آگاه مسائل سیاسی، نیز می‌گوید که اکنون کشور‌های منطقه در حال رایزنی به ایجاد گروه تماس در باره‌ی افغانستان است.

او می‌افزاید: «مخالفت پاکستان با حضور هند در گروه تماس نمی‌تواند مانع ایجاد این گروه شود؛ حکومت پاکستان در داخلش به مشکلات داخلی رو‌به‌رو شده است و پاکستان قادر نخواهد بود که در امور داخلی افغانستان مداخله کند.»

پیش از این، حسن کاظمی قمی، سفیر و نماینده‌ی ویژه‌ی ایران برای افغانستان، گفته بود که ایران برای تقویت ثبات در افغانستان و منطقه، طرح ایجاد گروه تماس منطقه‌ای را پیشنهاد کرده که هدف از آن، هم‌کاری با امارت اسلامی و زمینه‌‌سازی آغاز سازندگی به منظور ایجاد شرایط بهتر برای مردم افغانستان است.

 

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x