مقاومت ضد طالبان: نبردی برای آینده افغانستان

از زمانی که ایالات متحده، افغانستان را ترک کرد، رژیم جدید (امارت اسلامی) در کابل متعهد شد که صلح و امنیت را در این کشور برقرار کند.

در حال حاضر امارت اسلامی افغانستان (IEA)، نیروهای امنیتی طالبان به طور رسمی مشغول کار برای ریشه کن سازی گروه های شبه نظامی افغان هستند که قصد دارند دوره جدید خود را در قدرت کوتاه کنند.

در گردهمایی مخالفان حکومت جدید در ماه سپتامبر در وین به رهبری احمد مسعود تشکیل جلسه دادند، اعلام کردند که آنها برای مرحله جدیدی علیه حکومت طالبان در افغانستان آماده شده اند.

علی نظری، سخنگوی جبهه مقاومت ملی افغانستان (NRF) در ماه اگست در مقاله ای از فارن افرز خواستار حمایت بین المللی شد.

شورای عالی مقاومت ملی برای نجات افغانستان، ائتلافی از شخصیت‌های سیاسی پیشین افغانستان، و جبهه مقاومت در ماه اگست یک پلتفرم سیاسی منتشر کردند که شامل مبارزه با استبداد، برگزاری انتخابات و ایجاد یک دولت غیرمتمرکز است.

در این مدت درگیری های زیادی بین نیروهای طالبان و جبهه مقاومت صورت گرفت که با تلفات زیادی روبرو بوده است. حامد کرزی، رئیس‌جمهور پیشین افغانستان، خشونت‌های رخ داده در ولایت پنجشیر را محکوم کرد. ریچارد بنت، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد برای افغانستان، نسبت به اتهامات مربوط به اعدام های غیرقانونی ابراز نگرانی کرد.

«طالبان تهدید ناشی از جبهه مقاومت را کاملا جدی گرفته اند. آنها اخیراً ملا قیوم ذاکر را به عنوان فرمانده کل نظامی پنجشیر و اندراب منصوب کردند که نشان دهنده اراده برای از بین بردن این گروه است.» وی افزود: بعید به نظر می‌رسد که طالبان در آینده نزدیک بتوانند دو گروه اصلی مقاومت ضد طالبان و داعش را به طور کامل نابود کنند.

با این حال، همه گروه‌های مقاومت تاکنون تنها تهدیدی حداقلی برای حاکمیت طالبان ایجاد کرده‌اند و بعید به نظر می‌رسد که این گروه‌ها در آینده نزدیک دامنه یا ظرفیت خود را گسترش دهند. به نظر من، داعش بهترین گروهی است که می‌تواند از احساسات ضد طالبانی سرمایه‌گذاری کند و در میان‌مدت فعالیت‌های خود را گسترش دهد.

امنیت همچنان یک چالش بزرگ برای طالبان است. اگرچه عقب نشینی نظامی ایالات متحده از جنگ چندین ساله ای که بر جمعیت قبایلی افغانستان رنج می برد، کاسته است، اقدامات شریرانه تروریستی انجام شده توسط داعش همواره در مراکز شهری این کشور وجود دارد.

اگرچه بیش از یک سال از پایان دخالت ایالات متحده در افغانستان می گذرد، اما هیچ نشانه ای مبنی بر دریافت کمک نظامی خارجی قابل توجه برای جبهه مقاومت وجود ندارد. بر اساس گزارش ها، این جبهه حدود چهار هزار جنگجو را در اختیار دارد.

مایکل کوگلمن، مدیر مؤسسه جنوب آسیا در مرکز ویلسون گفت: «طالبان تمایل دارند قدرت جبهه مقاومت را دست کم بگیرند، در حالی که جبهه و حامیان آن تمایل دارند قدرت آن را بیش از حد اعلام کنند».

نظری در مصاحبه ای به سی ان ان گفت که احمد شاه مسعود توانست با تعداد محدودی از منابع، مقاومت خود را در برابر شوروی ایجاد کند و ارتش قدرتمند سرخ را با موفقیت شکست دهد. بنابراین کمک و حمایت بین المللی برای ما لازم نیست تا بتوانیم برای ارزش ها و حقوق خود مبارزه کنیم.

مایکل کوگلمن عنوان کرد که اگر طالبان نتوانند مشکلات اقتصادی و حملات تروریستی را کاهش دهند و یا شکاف های داخلی گروه شان را از بین نبرند، نارضایتی عموم افزایش خواهد یافت.

کوگلمن خاطرنشان کرد: «ما می‌توانیم شاهد جذب نیرو، تسلیحات و سایر حمایت‌های بیشتر به سوی جبهه باشیم. این نوع حرکتی است که می‌تواند این گروه‌ها را در موقعیت بهتری برای ایجاد یک تهدید واقعی برای طالبان قرار دهد. اما بیایید واضح سخن بگوییم: ما در حال حاضر به آن نقطه هنوز نزدیک نیستیم.”

(العربی)

 

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x