منابع طبیعی منابعی هستند که به فرمان خداوند و بدون دخالت انسان در روی زمین وجود دارند و در صورت استفاده صحیح موجب رشد اقتصادی و توسعه پایدار ملت ها می شوند.
افغانستان کشوری غنی از منابع طبیعی است که مهمترین آنها فلزات گرانبها، گاز طبیعی، نفت، ۷۵ میلیارد متر مکعب آب، ۱.۳ میلیون هکتار جنگل، ۵۰ گونه پرنده، ۱۰۲ گونه حیات وحش با دمای متفاوت است. ۹ ماه انرژی خورشیدی، ۳۰ میلیون هکتار مرتع و کوه های پوشیده از برف میباشد.
این کشور همچنین دارای ۲۸۶ معدن آهن، پنج میدان گازی در شمال، نفت، معدن سنگ آهن حاجیگک با ظرفیت ۱۰۸ میلیون تن، معادن طلا در چهار منطقه، حصارک کرومات، یازده معدن زغال سنگ است که پنج معدن آن عملا در حال استخراج است. سرسنگ بدخشان، ۱۲ میلیون تن مس، نفت و گاز، مرمر سفید و رنگی، اورانیوم، تیتانیوم، سرب، نقره و یاقوت در ولسوالی خانشین ولایت هلمند، فیروزه، زمرد، نمک، فلوراید، گچ، آهک ، دینامیت، گوگرد، مواد اولیه سیمان، چدن، منیزیم، گرانیت، گانزیت، لیتیوم. نفریت و سایر کانی ها تاکنون شناسایی شده است.
اگرچه منابع طبیعی نقش حیاتی در توسعه اقتصادی کشورها دارد، اما افغانستان برخلاف منابع غنی طبیعی و موقعیت ژئوپلیتیکی و استراتژیک خود همواره هدف تهاجمات خارجی و ۴۳ سال اخیر جنگ های تحمیلی و شوروی سابق بوده است. این منابع یکی از دلایل اصلی تهاجم آمریکا و غرب است.
اما در جریان جنگ که کشور به چند جزیره قدرت و عدم حاکمیت قانون تقسیم شده بود، بسیاری از گروه ها اجازه بهره برداری غیر مسلکی از این منابع طبیعی را در برخی از مناطق کشور پیدا کردند، اما مقاومت شدید ملت افغانستان در مقابل مهاجمان این فرصت را به آنها ندادند که از این منابع به طور کامل بهره برداری کنند و به کشورهایشان صادر کنند.
با استقرار مجدد امارت اسلامی افغانستان، صلح پایدار در سراسر کشور برقرار شده و فساد در نهادهای دولتی به شدت کاهش یافته است، دور از ذهن نیست که کشور جنگ زده ما بتواند به طور مؤثر خود را بدون اتکا به کمک های خارجی بازسازی کند.
نن تکی آسیا
۲۰۲۲/۰۱/۰۱
