موجودیت احزاب سیاسی چقدر اهمیت دارد؟

رهبری وزارت عدلیه روز یکشنبه در یک کنفرانس مطبوعاتی برای پاسخگویی دولت به مردم گفت که نیازی به حضور و فعالیت احزاب سیاسی در افغانستان نیست. عبدالکریم حیدر معین این وزارت با بیان اینکه احزاب در گذشته دستاورد دیگری جز تفرقه بین مردم بر اساس جهت، قومیت و زبان نداشتند، افزود: «امروز خوشبختانه در افغانستان نیازی به احزاب سیاسی نیست. خوشبختانه احزاب و اعضای آنها نیز بر این عقیده اند که امروز همه برادرانه زیر چتر نظام اسلامی و امارت اسلامی زندگی می کنیم.»

اما رهبران، اعضا و تحلیلگران سیاسی وجود و فعالیت احزاب سیاسی را برای توسعه یک جامعه، ایجاد رقابت سالم در جامعه و اصلاح و نقد سالم عملکرد دولت ضروری می دانند.

معین گل سمکنی رهبر حزب حق و عدالت می گوید که از طریق احزاب می توان نظرات بخش بزرگی از جامعه را متحد و سپس با نظام ها در میان گذاشت. وی با بیان اینکه اگر احزاب نباشند، عملکرد دولت ها در جامعه یک طرفه می شود و انتقاد سازنده ای وجود نخواهد داشت و در نتیجه ممکن است روند توسعه کشور راکد بماند، گفت «حقیقت این است که در گذشته برخی از احزاب دارای شخصیت قومی، جهت دار و زبانی بودند، اما این بدان معنا نیست که در افغانستان نیازی به احزاب نباشد بلکه باید نظارت بر احزاب بیشتر گردد.»

احمد خان اندر، یکی از اعضای حزب وطن سابق و کارشناس سیاسی نیز می پذیرد که احزاب در گذشته دستاوردهای خوبی در افغانستان نداشتند و مردم خاطره خوبی از آنها ندارند، اما او گفت که رقابت سالم بین احزاب سبب پیشرفت در کشور میشود.

اندر می افزاید که اگر امارت اسلامی به احزاب اجازه ندهد، بهانه دیگری برای فشار جامعه جهانی بر افغانستان خواهد بود: «امارت اسلامی می تواند از احزاب افغانستان که بر اساس اصول اسلامی، ارزش های ملی و خواست مردم هستند حمایت کند. احزاب باید برنامه و اهداف درست داشته باشند و بر اساس خواسته های مردم پیش بروند، این به نفع افغانستان است، مردم می توانند از این طریق هر کاری که می خواهند برای انکشاف کشور انجام دهند.»

این در حالی است که قبل از روی کار آمدن امارت اسلامی ده ها حزب سیاسی در افغانستان فعال بودند، اما امارت اسلامی می گوید که در یک سال گذشته حتی به یک حزب مجوز نداده است.
(کلید) 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x