ناتو و رویارویی با اشتباهات صورت گرفته در افغانستان!

نشست مجمع پارلمانی ناتو در لیسبون در آخر هفته گذشته شاهد بحث های مهمی درباره چگونگی به پایان رساندن مشارکت بیست ساله اتحاد در افغانستان با شکست جمعی بزرگ بود!

جان منزا دستیار دبیرکل ناتو در این جلسه شرکت کرد و بینش ها و ارزیابی های مهمی درباره اشتباهات انجام شده توسط اتحاد که منجر به تصرف طالبان بر تمام افغانستان شد ارائه کرد!

از نظر این مقام عالیرتبه، بزرگترین و اولین اشتباه اتحاد عدم بحث وسیع درباره میزان علاقه افغانستان به اتحاد و کشورهای عضو در هنگام برنامه ریزی ماموریت در اوایل دهه ۲۰۰۰ بود!

او افزود که می توان افغانستان را به عنوان مکانی با منافع جانبی توصیف کرد که ما معمولا انتظار نداریم نیروهایی برای جنگیدن در آنجا مستقر کنیم. به گفته مانزا وقتی سطح علاقه بسیار پایین است، ماموریت هایی مانند ملت سازی و ایجاد توسعه و دموکراسی امکان پذیر نیست!

در سالهای اولیه مشارکت ناتو، این اتحادیه ماموریت کوچکی داشت که عمدتا بر مبارزه با تروریسم متمرکز بود و فقط در داخل و اطراف کابل مستقر شد، اما دامنه و مقیاس این ماموریت در طول سالها بیشتر شد. این مقام اظهار داشت زمانی که ده ها هزار سرباز در میدان بودند، بحث های کافی در مورد چگونگی خروج انجام نشد!

یکی دیگر از یافته های منزا درباره عدم تبادل نظر و مشورت بین متحدان بود. دیپلمات ها به جای مشورت های انعطاف پذیر، فقط اظهارات آماده را می خواندند و از تبادل نظر اجتناب می کردند!

این مقام ارشد همچنین اعلام کرد که او رهبری تیمی را برای نگارش گزارش اساسی در مورد درسهایی که ناتو از ماموریت نزدیک به بیست ساله در افغانستان کسب کرده است بر عهده دارد تا رهبران آینده ناتو اشتباهات مشابهی را مرتکب نشوند!
دیلی نیوز
۲۰۲۱/۲۰/۱۰

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x