نگاهی کوتاه به سفر آقای غنی به ایالات متحده

اشرف غنی در سفر به آمریکا، چهارم سرطان با جوبایدن در کاخ سفید دیدار و گفتگو کرد. درباره سفر رئیس جمهور افغانستان به آمریکا، چند نکته وجود دارد که به شرح زیر با هم مرور می‌کنیم:

۱. سفر اشرف غنی به آمریکا، پس از درخواست های مکرر وی، از سوی رئیس جمهور آمریکا به یک شرط پذیرفته شد که در این سفر باید بیشتر سیاستمداران افغانستان هم حضور داشته باشند. هرچند اشرف غنی این کار را نکرد اما در خصوص عبدالله، چاره دیگری نداشت و از سر ناچاری وی را با خود به آمریکا برد. 

۲. اعضای هیئت افغانستان در سفر به آمریکا، چنان زیاد بود که اعضای خانواده های شماری از اعضای هیئت هم حضور داشتند. مثلاً محب الله محب خانواده خود را نیز آورده بود. همچنین فرزند رئیس کمیسیون حقوق بشر افغانستان، مادرش را در این سفر همراهی می کرد.

۳.  اشرف غنی در سفر به آمریکا، با خانواده های سربازان کشته شده آمریکایی در افغانستان، دیدار و از آنان بابت از دست دادن اعضای خانواده شان، تشکر و دلجویی کرد. جالب است که وی در این دیدار، از قربانیان ارتش و نیروهای امنیتی افغانستان، یادی نکرد. همچنین اشرف غنی به کشتار غیرنظامیان افغان توسط نظامیان خارجی هم اشاره ای نکرد. 

۴. در سفر هیئت افغانستان به آمریکا، حنیف اتمر وزیر امور خارجه افغانستان کمتر در انظار عمومی ظاهر شد. آیا اشرف غنی از خواسته بود تا با مقامات آمریکایی گفتگو نکند؟ با این که وزارت امور خارجه افغانستان، عدم حضور حنیف اتمر را در جمع، مسائل کرونایی گفته است اما وی قبل از عزمت به آمریکا، تست کرونا داده بود و منفی بود. 

۵.  جوبایدن حاضر نشد که با اشرف غنی در کنفرانس مطبوعاتی مشترک شرکت کند که از عدم علاقه وی به مسائل افغانستان حکایت داشت.

۶. از سخنان اشرف غنی در نشست خبری وی مشخص شد که سفر هئیت افغانستان به آمریکا، دستاورد خاصی نداشته است. مثلاً وی موضوعاتی را مطرح کرد که طبیعتاً باید انجام شود. مانند این که مقامات امریکایی وعده سپرده بودند که سفارت آمریکا در کابل به کارش ادامه خواهد داد. یا این که آمریکا چرخ‌بالهای ارتش افغانستان را ترمیم می کند.

۷. از گفتگوهای مقامات افغانستان و آمریکا مشخص شد که پروسه صلح، موضوع مهمی نیست. جوبایدن فقط از توقف خشونت ها در افغانستان سخن گفت اما اشاره ای به پروسه صلح نکرد. از راهبرد جدید آمریکا برای افغانستان مشخص می شود که آمریکا، یک افغانستان ویران را پشت سر می گذارد و بدون آن که به فکر این کشور باشد.
ویسا
۲۰۲۱/۲۷/

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x