نگرانی در افغانستان در حالی که طالبان برای مشروعیت مبارزه می کنند!

دبورا لیونز نماینده ویژه سازمان ملل متحد و رئیس ماموریت کمک سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) گفت که با وجود بهبود وضعیت امنیتی، افغان‌ها احساس می‌کنند که توسط جامعه جهانی رها شده‌اند و نسبت به رهبری جدید خود نگران هستند!

او اظهار داشت: “در نهایت طالبان باید تصمیم بگیرند که آیا بر اساس نیازها و حقوق جمعیت متنوع افغانستان حکومت کنند یا بر اساس یک ایدئولوژی محدود!”

خانم لیونز با تاکید بر اینکه طالبان واقعا در تلاش هستند تا خود را به عنوان یک دولت معرفی کنند گفت که آنها به دلیل کمبود منابع و ایدئولوژی سیاسی که با معیارهای بین المللی حکومتداری معاصر در تضاد است، محدود شده اند!

او افزود علاوه بر این، طالبان اعتماد اکثر افغان ها را جلب نکرده اند، با این وجود جامعه بین‌المللی باید با رهبران طالبان تعامل داشته باشد تا مسیر آینده مثبت‌تری را شکل دهد!

او هشدار داد رها کردن مردم افغانستان در حال حاضر یک اشتباه تاریخی است، اشتباهی که پیشتر نیز با عواقب غم انگیزی انجام شده است!

نماینده ویژه با تشریح تعاملات اولیه تیمش با دولت واقعی طالبان گفت که تعاملات به طور کلی مفید و سازنده بوده و مقامات طالبان نشان داده اند که خواهان حضور سازمان ملل هستند و برای کمک آن ارزش قائل هستند. آنها همچنان به دنبال به رسمیت شناختن بین المللی و همچنین راه هایی برای غلبه بر بی اعتمادی موجود هستند که بین آنها و جامعه بین المللی وجود دارد!

خانم لیونز تاکید کرد: “بهترین راه برای ارتقای ثبات و حمایت بین المللی آینده این است که طالبان از انزوایی که مشخصه تجربه قبلی آنها در قدرت بود اجتناب کنند!”
سازمان ملل
۲۰۲۱/۱۷/۱۱

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x