چرا با وجود تقاضاهای طالبان، چین استخراج معدن مس عینک را آغاز نکرده است؟

با وجود تقاضاهای مکرر مقام‌های طالبان از دولت و بازرگانان چین برای آغاز استخراج معدن مس عینک در شرق کابل، چینی‌ها هنوز در این زمینه اقدامی نکرده‌اند.

چین از دولت‌های حامی و همسو با طالبان تلقی می‌شود و از نخستین دولت‌هایی بود که پس از فروپاشی دولت جمهوری، روابطش با طالبان را علنی کرد و سفارت افغانستان در پکن را به دیپلمات‌های طالبان واگذار کرد.

رسانه «چاینا پروژکت»، مستقر در آمریکا که روی گزارش‌دهی از چین متمرکز است، در مطلبی که روز پنجشنبه 29 جون منتشر کرد، نوشت که علی‌رغم وعده‌های دولت و بازرگانان چینی برای سرمایه‌گذاری‌های هنگفت در افغانستان، عوامل مختلف از جمله ابهام در وضعیت سیاسی افغانستان باعث شده است چین در این زمینه هیچ اقدامی نکند.

شرکت گروه متالورژیک چین (Metallurgical Corporation Of China Ltd) که در زمینه استخراج معادن کار می‌کند، در سال 2008، قرارداد استخراج معدن مس عینک را به مبلغ حدود سه میلیارد دالر و با اجاره‌نامه 30 ساله و تعهداتی جانبی در زمینه بازسازی و توسعه منطقه‌ای که معدن در آن واقع شده است، با دولت وقت افغانستان به امضا رساند.

دولت افغانستان در آن زمان اعلام کرد که این قرارداد بزرگ‌ترین قرارداد استخراج معدن در افغانستان است که به ایجاد حدود 10هزار شغل منجر خواهد شد و درآمدهای هنگفتی برای دولت افغانستان دارد.

معدن مس عینک در ولسوالی محمدآغه ولایت لوگر و در حدود 30 کیلومتری شهر کابل، پایتخت افغانستان، قرار دارد. مطالعات انجام‌شده روی این معدن نشان داده که مس عینک دومین معدن بزرگ مس در جهان است. با این حال، با گذشت 15سال از امضای بزرگ‌ترین قرارداد استخراج معدن میان افغانستان و چین، هنوز در این زمینه عملا اقدام نشده است.

در معدن عینک علاوه بر مس، طلا، خاک‌های کمیاب، لیتیوم و مواد معدنی مختلف دیگر نیز وجود دارند که ارزش آن‌ها بر اساس مطالعاتی که وزارت دفاع آمریکا سال 2010 انجام داد، بیش از یک تریلیون دالر براورد می‌شود.

در قراردادی که میان دولت حامد کرزی و شرکت گروه متالورژیک چین امضا شد، آمده بود که طلای استخراج‌شده در جریان اکتشاف معدن مس عینک به دولت افغانستان تعلق دارد.

شرکت چینی متعهد شده بود از تورخم تا تاجیکستان، از معدن مس عینک تا کابل و از معدن حاجی‌گک و از آنجا تا یکاولنگ بامیان و ولسوالی دره‌صوف ولایت سمنگان راه‌آهن بکشد. این راه‌آهن می‌توانست شاهراه‌های کلیدی افغانستان را باهم وصل  و حمل‌و‌نقل میان افغانستان و کشورهای همسایه را تسریع و تسهیل کند. در آن قرارداد همچنین آمده بود که شرکت چینی یک نیروگاه زغال‌سنگ، یک کارخانه ذوب در ولسوالی محمدآغه ولایت لوگر خواهد ساخت.

با این حال، امضای قرارداد میان دولت افغانستان و شرکت چینی با تشدید تلاش‌های طالبان برای افزایش ناامنی در لوگر و شهرستان محمدآغه همراه شد. گروهی از اعضای طالبان در سال 2020 با خودرو بمب‌گذاری‌شده به قرارگاه محافظان امنیتی معدن مس عینک حمله کردند و سپس به درگیری مسلحانه پرداختند. در این حمله، هشت سرباز کشته و سه تن مجروح شدند. مقام‌های امنیتی دولت وقت افغانستان گفتند که مهاجمان طالبان نیز در درگیری با محافظان معدن کشته شدند.

چاینا پروژیکت به نقل از یکی از مسئولان شرکت گروه متالورژیک نوشت که او در جریان بازدید از معدن مس عینک که مقام‌های طالبان نیز حضور داشتند، در پاسخ به اصرار طالبان مبنی بر اینکه امنیت تامین است و روند استخراج معدن باید آغاز شود، گفت: «آیا این شما نبودید که با ما چنین می‌کردید؟»

سرنوشت آثار تاریخی در مس عینک

سال 2009 در منطقه‌ای که معدن مس عینک در آن واقع شده است، بقایای یک شهر بودایی کشف شد. در ادامه اکتشاف‌ها در این منطقه، صدها مجسمه و آثار متعلق به دوران بودایی در افغانستان به دست آمد و باعث شد روند اکتشاف زیرنظر باستان‌شناسان صورت گیرد. پس از آن، محافظت از آثار تاریخی به دست آمده از معدن مس عینک به یکی از موضوع‌های موردبحث میان دولت افغانستان و شرکت چینی تبدیل شد.

جاوید نورانی، یک باشناس‌شناس افغان، به رسانه چاینا پروژکت گفت: «معدن مس عینک دارای دو گنج است: مس و میراث تاریخی باارزشی بی‌سابقه.»

برنت ای. هافمن، مستندساز سال ۲۰۱۴ فیلمی به نام «نجات مس عینک» ساخت که بیش از ۳۰ جایزه برد. هافمن در مورد اهمیت تاریخی بقایای شهر بودایی کشف‌شده در مس عینک، گفت: «اینجا برخی از قدیمی‌ترین نوشته‌ها، برخی از قدیمی‌ترین نقاشی‌های دیواری و هزاران سال تاریخ بودایی وجود دارد.»

هافمن درباره آینده آثار تاریخی در مس عینک ابراز نگرانی کرد و گفت، جابه‌جایی این آثار ممکن است به تخریب گسترده آن‌ها بینجامد.

دولت پیشین افغانستان در ولسوالی محمدآغه یک موزه ایجاد کرد تا آثار کشف‌شده در منطقه مس عینک در آن نگهداری شوند اما برخی از آثار در جریان کاوش‌ها آسیب دیده‌اند. از طرفی هنوز درباره این مسئله که طالبان در برابر پولی که به آن چشم دوخته‌اند، به حفاظت از میراث تاریخی هم تعهدی دارند یا خیر، اطمینانی وجود ندارد.

طالبان شرکت چینی را تحت فشار قرار داده‌اند که کار استخراج معدن مس عینک را درآمد میلیونی برای طالبان به همراه می‌آورد آغاز کنند، اما مسئولان شرکت چینی می‌گویند تا زمانی که روش و دستوالعملل موثری برای حفاظت از آثار تاریخی فراهم نشود، کار در این معدن ممکن نیست.

از سوی دیگر ممکن است استخراج معدن مس عینک، به آلودگی آب‌های زیرزمینی در ناحیه لوگر و کابل بینجامد که پیامدهای محیط‌ زیستی ناگواری در پی خواهد داشت. از اینکه کار شرکت چینی برای استخراج این معدن مشکل محیط‌ زیستی ایجاد نمی‌‎کند، نیز اطمینانی وجود ندارد.

در نزدیک به دو سال گذشته، شمار زیادی از بازرگانان چینی و برخی مقام‌های دولتی این کشور به افغانستان سفر کرده و در صحبت با مقام‌های طالبان، از اشتیاق خود برای سرمایه‌گذاری در افغانستان و به ویژه در زمینه معادن خبر داده‌اند. با این حال هنوز در زمینه استخراج معدن مس عینک و حوزه نفتی آمودریا در شمال افغانستان گام عملی برنداشته‌اند.

رسانه چاینا پروژکت به نقل از منبعی در کابل نوشت که بیشتر بازرگانان چینی که به کابل سفر می‌کنند و با مقام‌های طالبان در زمینه سرمایه‌‎گذاری و استخراج معادن صحبت می‌کنند، برای این کار تایید دولت چین را ندارند. این رسانه تصریح کرد: «بیشتر آن‌ها تحصیلات چندانی ندارند و افرادی‌اند که در خود چین هیچ فرصتی [برای سرمایه‌گذاری] ندارند.»

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x