پخش قسمت‌هایی از مراسم افتتاحیه سی‌وسومین کنفرانس وحدت اسلامی در تهران بلافاصله با حواشی رسانه‌ای همراه شد؛ آنچه در فضای مجازی عنوان شد، این بود: «توهین نماینده طالبان به سرود ملی جمهوری اسلامی» در حضور مسعود پزشکیان!
بلافاصله نیز موج محکومیت‌ها و اظهارنظرهای تند در محکومیت آنچه رفتار خارج از عرف و غیردیپلماتیک فردی که نماینده امارت اسلامی افغانستان، معرفی شده بود، همه‌گیر شد؛ هم سیاسیون داخل کشور و هم افرادی که سال‌هاست جلای وطن‌کرده و پشت به انقلاب اسلامی، مواضع خصمانه علیه ملت و نظام اسلامی دارند.
یک روز پس از این ماجرا و درحالی‌که از ساعاتی قبل و با انتشار ویدئوی عذرخواهی فرد مذکور تا حدودی از فضای هیجانی این رویداد گذر کرده‌ایم، چند نکته برای تبیین آنچه در سالن کنفرانس سران، اتفاق افتاد، ضروری است:
در قبح ماجرا و محکومیت آنچه رخ داده است، هیچ اختلافی وجود ندارد.
در مراسم روز گذشته، فضل محمد حقانی، سفیر حکومت طالبان در تهران، حضور داشت و دقیقاً در ردیف پشتی، هنگام پخش سرود، قیام و ادای احترام کرده بود!
فردی که هنگام پخش سرود جمهوری اسلامی قیام نکرده بود، یکی از مدعوین نشست بوده، نه یک دیپلمات حکومت سرپرست افغانستان.
هیچ مقام طالب و حتی مدعو نشست، اظهار نظری در مورد اینکه به خاطر وجود موسیقی قیام نکرده، نداشته است؛ متأسفانه اظهارنظر عجولانه جناب آقای کاظمی قمی و ذهن‌خوانی دلیل این اقدام و سپس انتشار پاسخ به این ذهن‌خوانی، باعث ایجاد ذهنیت منفی دیگری در اذهان عمومی شد. بهتر بود آقای قمی ابتدا از اصل ماجرا مطمئن می‌شد و با توجه به جایگاه حقوقی که دارد، بعد اظهار نظر می‌کرد تا گره دیگری بر ماجرا نمی‌افزود.
سفیر طالبان صبح امروز با حضور در وزارت خارجه توضیح داده است که آنچه در سالن کنفرانس سران اتفاق افتاده، دیدگاه شخصی میهمان مذکور بوده و به هیچ عنوان دیدگاه امارت اسلامی افغانستان نیست.
تقاضای اخراج فرد مذکور از کشور نیز با توجه به اینکه وی، دیپلمات نیست و تنها یک مدعو است، نیز طبیعتاً موضوعیت ندارد.
نکته مهم اینجاست که با روشن شدن ابعاد این قضیه از جمله عمدی نبودن این اقدام و مهم‌تر شخصی بودن آن و ارتباط نداشتن با حاکمیت افغانستان، چنان که سفیر طالبان در تهران بر آن تأکید دارد، پایان سوءاستفاده رسانه‌ای از این ماجرا برای تنش‌آفرینی بین دو پایتخت، همین الان باید کلید بخورد.
منبع: خبرگزاری فارس
