حامد کرزی، رئیس‌جمهوری پیشین افغانستان، که برای دیدار با سیاستمداران افغان در ترکیه به سر میبرد، در ملاقات با شماری از رهبران سیاسی سابق افغانستان بر لزوم راه‌اندازی «گفتمان ملی بین‌الافغانی» تاکید کرد.
تاکنون محمد محقق، کریم خلیلی و فضل احمد معنوی که در دولت‌های پیشین سمت‌های معاونت ریاست‌جمهوری یا اداره برخی وزارتخانه‌ها را به عهده داشته‌اند، از ملاقات با کرزی خبر داده‌اند.
محمد محقق و کریم خلیلی روز یکشنبه، در استانبول با حامد کرزی ملاقات کردند. محقق در پیامی که در فیس‌بوک منتشر کرد، در این باره نوشت: «در دیدار با حامد کرزی، بر حل قضیه افغانستان از طریق یک گفتمان بین‌الافغانی که رضایت قاطبه ملت افغانستان در آن تامین شود، تاکید شد.» کریم خلیلی نیز در پیامی نوشت: « تنها راه‌حل مسئله بحران افغانستان، گفتمان بین افغان‌ها است.»
با این حال، یک منبع آگاه به شرط محفوظ ماندن نامش، به ایندیپندنت گفت که حامد کرزی در جریان ملاقات با سیاستمداران افغان، از موضع محکمی حرف نزده، چون از جانب طالبان به او اختیاری داده نشده است و او تنها به دلیل علایق شخصی خود به طالبان، بقیه سیاستمداران را به بازگشت به کابل دعوت می‌کند.
به گفته این منبع، کرزی 3 دسمبر از افغانستان خارج شد و به امارات رفت و دو روز آنجا اقامت داشت. پس از آن، به دوسلدورف در آلمان رفت و در آنجا، ضمن دیدار با پسرش، آزمایش‌های طبی خود را انجام داد. سپس به برلین رفت و با شماری از سیاستمداران آلمانی و افغان دیدار کرد.
کرزی روز شنبه 17 دسمبر، وارد استانبول شد و در آنجا با محمد محقق و کریم خلیلی ملاقات کرد. او قرار است تا جمعه 23 دسمبر، در ترکیه باشد و با مولود چاووش‌اوغلو، وزیر خارجه ترکیه، مارشال عبدالرشید دوستم، رهبر حزب جنبش ملی و عبدالرب رسول سیاف، از سیاستمداران افغان، ملاقات کند.
این منبع تصریح کرد که حامد کرزی در ملاقات‌هایش با دیپلمات‌های خارجی و سیاستمداران افغان، بر لزوم پرهیز از جنگ و گفتوگو با طالبان تاکید می‌کند؛ در حالی که رهبران طالبان به‌صراحت گفته‌اند به گفتوگو و مذاکره با کسی نیازی ندارند، چون به باور آنان، روی کار آمدن این گروه به تامین صلح و امنیت در سراسر افغانستان منجر شده است.
در همین حال، حفیظ منصور، نماینده سابق مجلس در افغانستان، در توییتی، ضمن انتقاد از سیاستمدارانی که با حامد کرزی ملاقات کرده‌اند، برخی سوابق حمایتی کرزی از طالبان را خاطرنشان کرد. منصور نوشت: «کرزی در سخنرانی‌هایش از گروه جنایتکار و تروریست طالبان به عنوان برادر یاد می‌کرد و زندانیهای طالبان را دسته‌دسته از زندان‌ها آزاد کرد. او حملات هوایی به مراکز طالبان را قدغن و حملات شبانه واحدهای ویژه ارتش به طالبان را متوقف کرد. او به ارتش ملی دستور داد علیه طالبان از اسلحه سنگین استفاده نکند و ۶۰۰ میلیون دالر از کمک‌های جهانی را به منظور تقویت طالبان در اختیار آنها قرار داد.»
کرزی از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۴ بر افغانستان حکمرانی کرد و در این مدت، بارها به نقش داشتن در احیای طالبان به عنوان یک گروه شبهنظامی در جست‌وجوی قدرت، متهم شد. همچنین کرزی را متهم می‌کنند که از تشکیل لویه جرگه اضطراری سال ۲۰۰۲، شکل‌گیری نظام پارلمانی، خواندن سرود ملی افغانستان به دو زبان فارسی و پشتو و تقسیم قدرت به صورت عادلانه و با حضور نمایندگان همه اقوام، جلوگیری کرده است.
در سال‌های حاکمیت کرزی بر افغانستان، صدها زندانی طالبان با پادرمیانی متنفذان قومی و تحت عنوان کمک به تامین صلح با طالبان، از زندان آزاد شدند. دولت حامد کرزی همچنین متهم بود که در ترور چهره‌های تاثیرگذار ضدطالبان در شمال افغانستان دست دارد.
البته این اتهام‌ها هرگز ثابت نشدند اما بسیاری از سیاستمداران افغان معتقدند که سیاست مدارا و تساهل حامد کرزی با طالبان به احیا، قدرت‌گیری و بازگشت این گروه به قدرت منجر شد.
