گلالی افغان: از جلوی مکتب میگذرم ولی اجازه ورود ندارم

از آغاز حکومت طالبان تا کنون سه ماه می شود که مکاتب دخترانه و دانشگاه ها باز نشده اند و طالبان برای آغاز مکاتب دخترانه و دانشگاه ها هیچ برنامه ای ندارند.

در برنامه «پشتونخوای بزرگ» صدای آمریکا بهش پشتو، گلالی افغان که شاگرد صنف دوازدم مکتب است گفت: ما از جلوی مکتب میگذریم ولی اجازه ورود به آن را نداریم. این حق از ما گرفته شده. کاش این یک خواب باشد. ما با بسیار زحمت به اینجا رسیده ایم تا به جهان نشان دهیم که زنان افغان نیز میتوانند به اهداف خود برسند.

سهیل شاهین سخنگوی طالبان در توییتی گفته بود که ما در چهار چوب شریعت اسلامی زمینه تحصیل را برای دختران از آموزش ابتدایی تا عالی فراهم میکنیم.

گلالی افغان در ادامه گفت با نظام اسلامی مخالفتی ندارد فقط حق خود را میخواهد؛ اگرچه زندگی بسیار سخت است ولی به مبارزه ادامه میدهیم. ما برای آزمون کانکور آمادگی گرفته بودیم و من میخواستم داکتر شوم. همچنین میخواهم برای تعلیم دختران تلاش کنم چرا که دختران زیادی از تعلیم محرومند.

زرغونه یوسفزی مهمان دیگر این برنامه از طریق اسکایپ عدم رضایت خود از وضعیت دانشگاه ها را ابراز کرد و گفت تحولات در هر کشوری رخ میدهد ولی مراکز اکادمیک و دانشگاه ها نباید بسته باشند. 

پدر ملاله یوسفزی و فعال تعلیمی از طریق یک ویدیو از تمام مردان افغانستان بالخصوص پشتون ها میخواهد که در کنار دختران افغان برای حق تعلیم آنها ایستاده شوند.

پشتنه درانی رییس موسسه Learn و برنده جایزه تالبرگ در جواب توییت سهیل شاهین نوشت: اگر متعهد هستید پس دروازه های مکاتب را بر روی دختران و اساتید زن باز کنید و من در آن روز سخنان شما را می پذیرم. تنها با حرف نمی شود.

سازمان ملل چندین بار از طالبان خواسته تا مکاتب دختران را بازگشایی کند ولی طالبان چیز جدیدی نگفتند. اگر چه مکاتب دخترانه در هرات باز شد ولی دوباره بسته شد.
پشتو VOA
۲۰۲۱/۲۳/۱۱

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x