یک سال خشونت در مسیر صلح!

یک سال پیش در این هفته، طالبان توافقنامه ای با ایالات متحده امضا کردند که از نظر تئوری برای هموار کردن راه صلح در افغانستان طراحی شده است. این توافقنامه طالبان را متعهد کرد تا از حمله به نیروهای آمریکایی جلوگیری کنند، اما طالبان را در قبال دولت افغانستان یا شهروندانش متعهد به آتش بس نکرد!

قدریه یاسینی و زکیه هروی دو قاضی از طبقه اناث بودند که به تازگی در حملات تروریستی کشته شدند. آنها شخصیتهای نظامی نبودند. مانند بسیاری از جورنالیست ها و فعالان حقوق بشری، هیچ یک از آنها از طالبان هشدار دریافت نکرده بودند. آنها عادت نداشتند که اقدامات احتیاطی روزمره را انجام دهند. خانواده یاسینی گفتند که او اخیرا پیشنهاد دولت برای حمل تفنگچه را رد کرده بود، زیرا فکر نمی کرد به آن احتیاج داشته باشد!

یک سال پس از توافق ایالات متحده و طالبان، موجی از کشتارهای  غیرنظامی افغانستان را وحشت زده کرده است، حتی زمانی که این کشور به دنبال راهی سیاسی برای صلح است. قاتلان با استفاده از فیر از روی موترسایکل و بمب های چسبکی مغناطیسی که در زیر موتر پنهان شده اند، به سراغ قضات، جورنالیستها و فعالان کشور آمده اند!

ترورها پس از آغاز مذاکرات صلح بین الافغانی در ماه سپتمبر افزایش یافت. طبق اعلام سازمان ملل، تعداد کشته شدگان در اثر ترورها ۴۵ درصد افزایش یافته است!

بسیاری از ترورها بدون پذیرش مسئولیت باقی مانده اند و این ترس را افزایش داده است. حبیب خان بنیانگذار گروه نظارت بر دیده بان صلح افغانستان گفت: “مردم می میرند، بمب ها منفجر می شوند و هیچ کسس مسئولیت را بر عهده نمی گیرد. طالبان قبلا با تعداد زیادی می جنگیدند و  ساختمان قومندانی امنیت ولسوالی ها و مراكز شهری را تسخیر می كردند!”

آقای خان افزود: “اما پس از توافق با آمریکا، طالبان تمرکز خود را از حملات نظامی به سوء قصد ها و قتل های هدفمند تغییر دادند!”

تمیم عاصی معاون سابق وزیر دفاع افغانستان گفت: “همه امیدوار بودند که با توافق ایالات متحده، طالبان از یک نیروی نظامی به یک نیروی سیاسی یا یک نیروی شبه سیاسی تبدیل شوند و تغییر اساسی کنند. اما هیچ کس نشانه ای از تغییر طالبان را نمی بیند. آنها تنها تکتیک های خود را تغییر داده اند، آنها ترور می کنند زیرا این عمل مخالف توافقنامه نیست!”

طالبان متهم شده اند که با استفاده از این ترورها، منتقدان خود را قبل از بازگشت به قدرت از بین برده و ترس عمیقی را در افراد زنده باقی گذاشته اند!

برخی معتقدند که تمدید سالمت آمیز خروج می تواند مورد مذاکره قرار گیرد، اما اگر ایالات متحده مدت بیشتری در این کشور بماند طالبان احتمالا آن را نقض توافق دوحه و توجیه بازگشت به جنگ علیه آمریکایی ها قرار خواهند داد!

سه شنبه گذشته، تیم های مذاکره کننده طالبان و دولت افغانستان اعلام کردند که پس از هفته ها بن بست مذاکرات را از سر گرفته اند. طالبان با بازگشت به مذاکرات متعهد به راه حل سیاسی هستند و ادعا می کنند که هیچ مسئولیتی در قبال موج ترورهایی که جامعه مدنی را به وحشت انداخته ندارند!

در کابل بسیاری از فعالان یا کشور را ترک می کنند یا سبک زندگی خود را محدود می کنند.  امیدها وجود دارد که رئیس جمهور بایدن عقب نشینی را به تاخیر بیندازد و طالبان را برای دستیابی به صلح مورد مذاکره تحت فشار بیشتری قرار دهد، اما همه چیز همچنان نامشخص است و هر دو طرف در حال آماده سازی جنگ هستند!

آقای عاصی اظهار داشت: “اگر آنها طبق مهلت می به طور ناگهانی عقب نشینی كنند، افغانستان درگیر جنگ داخلی خواهد شد. القاعده و سایر گروه های تروریستی احیا خواهند شد و از افغانستان به عنوان پناهگاه امن برای حمله استفاده خواهند کرد. ایالات متحده نیز علاقه و قدرت خود را از دست می دهد و افغانستان به سوریه یا لیبی دیگر تبدیل خواهد شد!”

برای اعضای خانواده کسانی که در سال گذشته ترور شده اند، هیچ راهی برای بازگشت عزیزانشان وجود ندارد. بسیاری حتی به طور قطعی نمی دانند چه کسی آنها را کشته است. آنها نمی توانند کاری برای تاثیرگذاری در نتیجه مذاکرات صلح یا توافق نامه های خروج انجام دهند. آنها تنها غم و اندوه را با خود دارند!
(بی بی سی نیوز)
۲۰۲۱/۲۸/۲

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x